Αδράνεια
From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο Αδράνεια, στη Φυσική, ονομάζεται η χαρακτηριστική ιδιότητα των σωμάτων να αντιστέκονται στην οποιαδήποτε μεταβολή της κινητικής τους κατάστασης. Αυτό συνεπάγεται δύο αρχές:
- Όταν οι δυνάμεις που ασκούνται σε ένα σώμα αλληλοαναιρούνται, τότε το σώμα θα εξακολουθεί να κινείται με την ταχύτητα την οποία έχει αποκτήσει ή αν δεν έχει ταχύτητα θα παραμείνει ακίνητο. Η παραπάνω αρχή της αδράνειας διατυπώθηκε αρχικά από τον Γαλιλαίο.
- Αν οι ίδιες δυνάμεις ασκηθούν σε διαφορετικά σώματα, τότε ο ρυθμός μεταβολής της ταχύτητάς τους είναι αντιστρόφως ανάλογος της αδράνειάς τους.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αν ασκηθούν δυνάμεις σε κάποιο σώμα και αυτό δεν μεταβάλει την κινητική του κατάσταση (παραμείνει ακίνητο ή διατηρεί την πορεία του), τότε σημαίνει ότι υπάρχουν άλλες εξωτερικές δυνάμεις που αντιστέκονται στη μεταβολή, συνήθως είναι στατικές τριβές.
Η αδράνεια είναι γενικά μία πιο ελεύθερη έννοια στη φυσική (σε σχέση με τη μάζα, την ταχύτητα και άλλα μεγέθη) και δεν υπάρχει κοινός αποδεκτός μαθηματικός φορμαλισμός για αυτήν. Υπάρχουν δύο είδη κινήσεων (μεταφορική και περιστροφική), άρα και δύο έννοιες της αδράνειας: