Αυτόνομες κοινότητες της Ισπανίας
βαθμός πολιτικής διαίρεσης στο Βασίλειο της Ισπανίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Αυτόνομη Κοινότητα (ισπανικά: Comunidad Autónoma) είναι ο μεγαλύτερος βαθμός πολιτικής διαίρεσης στο Βασίλειο της Ισπανίας που έχει καθιερωθεί από το Ισπανικό σύνταγμα. Το δεύτερο άρθρο του συντάγματος αναγνωρίζει το δικαίωμα σε «περιφέρειες» και «εθνικότητες» να διαθέτουν αυτοδιοίκηση και επίσης διακηρύσσει την «αδιάσπαστη ενότητα του Ισπανικού έθνους»[1][2].
Αυτόνομη κοινότητα | |
---|---|
Κατηγορία | Αυτόνομη οντότητα |
Περιοχή | Ισπανία |
Δημιουργήθηκε από | Ισπανικό Σύνταγμα του 1978 |
Δημιουργήθηκε | 1979–1983 |
Αριθμός | 17 (+2 αυτόνομες πόλεις) |
Πληθυσμοί | 78.476–8.415.490 |
Εκτάσεις | 4.992–94.222 χλμ² |
Διοίκηση | Αυτόνομη Διοίκηση |
Υποδιαιρέσεις | Επαρχία Κομάρκα Δήμος |
Η Ισπανία διαιρείται σε 17 Αυτόνομες Κοινότητες. Αυτές οι τοπικές κυβερνήσεις είναι αρμόδιες για την εκπαίδευση (σε όλες τις βαθμίδες και τα πανεπιστήμια), την υγεία, την κοινωνική πρόνοια, τον πολιτισμό, την αστική και αγροτική ανάπτυξη, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις και για τη νομοθέτηση πολιτικής[3]. Υπάρχουν επίσης δύο Αυτόνομες Πόλεις (η Θέουτα και η Μελίγια). Συνοπτικά, το σύστημα των Αυτόνομων Κοινοτήτων της Ισπανίας έχει χαρακτηριστεί ως «το πιο αποκεντρωμένο σύστημα κράτους», με την κεντρική κυβέρνηση να αναλώνει το 18% των δημοσίων εξόδων, τις περιφερειακές κυβερνήσεις το 38%, τα τοπικά συμβούλια το 13%, ενώ το υπόλοιπο δαπανάται από το κοινωνικό σύστημα ασφαλίσεων[3].