Γερμανικές γλώσσες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Γερμανικές ή Τευτονικές γλώσσες είναι ένας κλάδος στενά συγγενικών Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Λέγεται πως προέκυψαν στην Ευρώπη από μια υποθετική κοινή Πρωτο-Γερμανική γλώσσα, η οποία εμφανίστηκε στην Ευρώπη προς τα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ., στην Προ-ρωμαϊκή Εποχή του σιδήρου. Οι πιο διαδεδομένες από αυτές είναι τα Αγγλικά και τα Γερμανικά, που απαριθμούν περίπου 300 εκατομμύρια και 100 εκατομμύρια φυσικούς ομιλητές αντίστοιχα. Οι κύριες υποομάδες των Γερμανικών γλωσσών είναι οι Ανατολικές Γερμανικές, που αποτελούνται από εξαφανισμένες/νεκρές πλέον γλώσσες, οι Δυτικές Γερμανικές, και οι Βόρειες Γερμανικές, οι τελευταίες είναι γνωστές και ως Σκανδιναβικές.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |