Γραφή
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η γραφή είναι ένα μέσο επικοινωνίας για τη δημιουργία αναπαραστάσεων της ανθρώπινης γλώσσας μέσω της χρήσης συστημάτων γραφής. Είναι μια συλλογή γραμμάτων και άλλων γραπτών χαρακτήρων ή συμβόλων που χρησιμοποιούνται για την γραφική αναπαράσταση κειμενικών πληροφοριών, μέσω της τέχνης της συγγραφής κειμένων. Είναι μια νοητική και ανθρώπινη δραστηριότητα που περιλαμβάνει νευροψυχολογικές και φυσικές διεργασίες.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η γραφή μπορεί να χρησιμοποιήσει αφηρημένους χαρακτήρες που αναπαριστούν τα φωνητικά στοιχεία του λόγου, όπως στις Ινδο-ευρωπαϊκές γλώσσες, ή απλοποιημένες αναπαραστάσεις αντικειμένων και εννοιών, όπως είχαμε στην Ανατολική Ασία και στην Αρχαία Αίγυπτο στις πικτογραφικές μορφές γραφής.
Εντούτοις η γραφή διακρίνεται από την εικονογραφία (όπως εξάλλου οι τοιχογραφίες σπηλαίων και η ζωγραφική) και την καταγραφή ομιλίας με άλλα μέσα, για παράδειγμα σε ένα ηχητικό βιβλίο ή με μαγνητικές ταινίες ηχογράφησης, δηλαδή από τη μη συμβολική διατήρηση της γλώσσας μέσα από μη κειμενικά μέσα.
Περίπου στο 3000 π.Χ. αναπτύσσονται στη Μεσοποταμία συστήματα γραφής μέσω της μετάλλαξης θρησκευτικών συμβόλων, τα ιδεογράμματα. Οι Φοίνικες δανείζονται αρκετά σύμβολα των Αιγυπτίων αλλά για να αναπαραστήσουν άυλες οντότητες, τις συλλαβές. Οι αρχαίοι Έλληνες με την ίδια λογική παίρνουν από τους Φοίνικες το αλφάβητο και προσθέτουν τα δικά τους γράμματα.
Η γραφή υπερνικά τον χρόνο και τον χώρο, δίνει στο μήνυμα ανθεκτικότητα και το απαλλάσει από την χρονικότητα και την χωρικότητα. Είναι μια προέκταση της ανθρώπινης γλώσσας στον χώρο και στον χρόνο. Ξεκίνησε πιθανότατα ως συνέπεια της πολιτικής επέκτασης των αρχαίων πολιτισμών, που χρειαζόταν αξιόπιστα μέσα για να μεταφέρουν πληροφορίες, να διατηρούν οικονομικούς καταλόγους, να κρατούν ιστορικά αρχεία, και παρόμοιες δραστηριότητες.