Ελεάτες
φιλοσοφική σχολή / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Ελεάτες ή ελεατική σχολή ήταν μια ομάδα προσωκρατικών φιλοσόφων που έδρασαν τον 5ο αι. π.Χ. με επίκεντρο την αρχαία ελληνική αποικία της Ελέας (αρχαία ελληνικά: Ἐλέα), που βρίσκεται στη σημερινή Καμπανία της νότιας Ιταλίας, η οποία τότε ήταν γνωστή ως Μεγάλη Ελλάδα (λατινικά: Magna Graecia).
Οι βασικοί φιλόσοφοι που συνδέονται με την ελεατική σχολή είναι οι Παρμενίδης, Ζήνων ο Ελεάτης και Μέλισσος ο Σάμιος, αν και άλλοι φιλόσοφοι όπως ο Ξενοφάνης και Εμπεδοκλής ο Ακραγαντινός επίσης ταξινομούνται ενίοτε ως μέλη αυτού του κινήματος. Οι Ελεάτες θεωρείται παραδοσιακά ότι υποστήριζαν την αυστηρή μεταφυσική άποψη του μονισμού ως απάντηση στον υλιστικό μονισμό που υποστήριζαν οι προκάτοχοί τους, οι εκπρόσωποι της Σχολής της Ιωνίας.