Επίστεγη αντηρίδα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η επίστεγη αντηρίδα είναι ειδικός τύπος αντηρίδας (υποστηρίγματος), που σχετίζεται κυρίως με την αρχιτεκτονική των Γοτθικών ναών. Η επινόησή τους προέκυψε από την τάση να χτίζονται όλο και ψηλότεροι ναοί, που συμβόλιζαν μεν το πλησίασμα προς το θείο, αλλά δεν ήταν άσχετη σε αυτό η ματαιοδοξία και η προσπάθεια επιβολής της εξουσίας των εκάστοτε ηγεμόνων. Η επίστεγη λοιπόν αντηρίδα υπήρξε ο νεωτερισμός που επέτρεψε να ανακουφιστεί το επιπλέον βάρος της οροφής σε αρχιτεκτονικά μέλη εκτός του κυρίως κτηρίου.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |