Ιστορία μιας κάλπικης λίρας
Δραματική ταινία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (γνωστή ως Η κάλπικη λίρα) είναι ελληνική ηθογραφική σπονδυλωτή ταινία του 1955, με κωμική, αισθηματική και δραματική διάθεση. Η παραγωγή είναι της Ανζερβός και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Τζαβέλλας, σε δικό του σενάριο. Πρωταγωνιστούν οι Βασίλης Λογοθετίδης, Ίλια Λιβυκού, Ορέστης Μακρής, Μίμης Φωτόπουλος, Σπεράντζα Βρανά, Δημήτρης Χορν και Έλλη Λαμπέτη.[2] Πρόκειται για την πρώτη ελληνική ταινία με διεθνή επιτυχία,[1][3] και η οποία θεωρείται μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών.[4][5]
Ιστορία μιας κάλπικης λίρας | |
---|---|
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας | |
Σκηνοθεσία | Γιώργος Τζαβέλλας |
Παραγωγή | Ανζερβός |
Σενάριο | Γιώργος Τζαβέλλας |
Πρωταγωνιστές | Βασίλης Λογοθετίδης Ίλυα Λιβυκού Μίμης Φωτόπουλος Σπεράντζα Βρανά Ορέστης Μακρής Δημήτρης Χορν Έλλη Λαμπέτη |
Αφήγηση | Δημήτρης Μυράτ (εμφανίζεται και στην ταινία) |
Μουσική | Μάνος Χατζιδάκις |
Φωτογραφία | Κώστας Θεοδωρίδης Γιώργος Τσαούλης |
Μοντάζ | Γιώργος Τσαούλης |
Σκηνογραφία | Παύλος Παπαδόπουλος |
Διανομή | Καραγιάννης - Καρατζόπουλος |
Πρώτη προβολή | 24 Ιανουαρίου 1955[1] (Ελλάδα) |
Κυκλοφορία | 30 Ιανουαρίου 2003 (DVD) Επανακυκλοφόρησε το 2012 |
Διάρκεια | 127΄ |
Προέλευση | Ελλάδα |
Γλώσσα | ελληνική |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η υπόθεση αφορά μία λίρα κάλπικη, η οποία δημιουργήθηκε από τον πρωταγωνιστή της πρώτης από τις τέσσερις ιστορίες δηλαδή τον Ανάργυρο (Βασίλης Λογοθετίδης), που όμως δεν καταφέρνει να προσφέρει στους κατόχους της εκείνα που ονειρεύονται, δηλαδή, τα πλούτη. Αποτελεί μια ηθογραφία της κοινωνίας του 1950 με την ιδιαίτερη οπτική γωνία του σκηνοθέτη Γιώργου Τζαβέλλα.[6][7]
Η ταινία αποτελεί παράδειγμα σπονδυλωτής άρθρωσης, και την πρώτη τέτοια του ελληνικού κινηματογράφου,[8] που αφορά τέσσερις ιδιαίτερες μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από τη μία ιστορία στην άλλη. Στην ταινία υπάρχει αφηγητής (Δημήτρης Μυράτ), που συνδέει τις 4 αυτές ιστορίες, ο οποίος και κλείνει την ταινία με τη φράση: «κάλπικη δεν είναι η λίρα σε αυτή την ιστορία... κάλπικο είναι, γενικά, το χρήμα...» , που αποτελεί και το κεντρικό νόημα όλου του έργου, ότι δηλαδή η μονομανής επιδίωξη του πλούτου οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο — και με όλους τους διάφορους χαρακτήρες των ανθρώπων — σε μια κάλπικη ζωή.