το σύστημα της μετρήσεως του περάσματος του χρόνου με βάση τη θέση του Ήλιου στον ουρανό / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ηλιακός χρόνος ή ηλιακή ώρα ονομάζεται το σύστημα της μετρήσεως του περάσματος του χρόνου με βάση τη θέση του Ήλιου στον ουρανό. Η θεμελιώδης μονάδα για τον ηλιακό χρόνο είναι η ημέρα, με την έννοια του χρόνου της συνοδικήςπεριστροφής της Γης. Παραδοσιακά, υπάρχουν τρεις τύποι καθορισμού του χρόνου με βάση αστρονομικές παρατηρήσεις: ο αληθινός ηλιακός χρόνος, ο μέσος ηλιακός χρόνος και ο αστρικός χρόνος. Οι δύο πρώτοι εξετάζονται στο λήμμα αυτό, ενώ ο τρίτος βασίζεται στις κινήσεις των αστέρων αντί στην κίνηση του Ήλιου.[1]
Σε έναν πλανήτη που περιφέρεται κατά την ορθή φορά περί τον Ήλιο, όπως είναι η Γη, η αστρική ημέρα είναι μικρότερη σε διάρκεια από την ηλιακή ημέρα. Τη στιγμή 1, ο Ήλιος και ένας συγκεκριμένος μακρινός αστέρας φαίνονται αμφότεροι στο ζενίθ. Τη στιγμή 2, η Γη έχει περιστραφεί κατά 360° και ο μακρινός αστέρας βρίσκεται και πάλι στο ζενίθ (1→2 = μία αστρική ημέρα). Αλλά μόνο λίγο αργότερα, τη στιγμή 3, βρίσκεται ο Ήλιος και πάλι στο ζενίθ (1→3 = μία ηλιακή ημέρα). Πιο απλά, από το 1 στο 2 μεσολαβεί μία πλήρης περιστροφή της Γης, αλλά επειδή η περιφορά της Γης γύρω από τον Ήλιο επηρεάζει τη γωνία από την οποία παρατηρούμε τον Ήλιο από τη Γη, το 1→3 δίνει το χρονικό διάστημα από τη μία μεσημβρία έως την επόμενη. (Σε αυτό το διάγραμμα η σχετική κίνηση και οι αντίστοιχες γωνίες έχουν σχεδιασθεί μεγαλύτερες για λόγους ευκρίνειας.)