Θολωτός τάφος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ένας θολωτός τάφος είναι ταφική δομή που χαρακτηρίζεται από το θόλο που δημιουργείται από την υπέρθεση διαδοχικά μικρότερων δακτυλίων από πλίνθους ή πιο συχνά πέτρες.
Οι θολωτοί τάφοι χρησιμοποιήθηκαν από διάφορους πολιτισμούς στη Μεσόγειο και τη Δυτική Ασία, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν για διαφορετικούς σκοπούς, όπως σπίτια (Κύπρος), τελετές (Βουλγαρία, Συρία), ακόμη και οχύρωση (Ισπανία, Σαρδηνία). Αν και ο Μαξ Μαλόουαν χρησιμοποίησε το ίδιο όνομα για τα κυκλικά σπίτια του νεολιθικού πολιτισμού του Τελ Χαλάφ (Ιράκ, Συρία και Τουρκία), δεν υπάρχει σχέση μεταξύ τους.