Ισοψηφισμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο ισοψηφισμός ή ισοψηφία, είναι η τέλεση της πρόσθεσης ή γενικότερα των βασικών μαθηματικών πράξεων με τις αριθμητικές τιμές που αντιστοιχούν στα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, κατά το ελληνικό σύστημα αρίθμησης. Ως πρακτική εμφανίστηκε στην αρχαία Ελλάδα και γινόταν συνήθως με την χρήση βοτσάλων και μικρών πετρών (ψηφίδες) για την εκμάθηση βασικής αριθμητικής και γεωμετρίας. Κατά τους ύστερους χρόνους η πρακτική συνδέθηκε με την αριθμολογία και σε ευρύτερο πλαίσιο με τον μυστικισμό, ενώ το αντίστοιχο της πρακτικής για το εβραϊκό αλφάβητο είναι η γεματρία. Τόσο η ισοψηφία όσο και η γεματρία, αποτελούν χαρακτηριστικά της αριθμολογίας και του μασωνικού συμβολισμού, και εκφράζονται και μέσω της παρόμοιας πρακτικής της αριθμομαντείας. Συχνό ιστορικό παράδειγμα κατά τους αρχαίους χρόνους αποτελεί η δημιουργία επιγραμμάτων όπου προσθέτωντας τις αριθμητικές τιμές των χαρακτήρων των λέξεων σε κάθε γραμμή, ισοψηφούν στο ίδιο αριθμητικό σύνολο έχοντας την ίδια τιμή. Στην σύγχρονη ελληνική γλώσσα η λέξη ισοψηφία έχει την έννοια του ίσου αριθμού ψήφων μετά από καταμέτρηση αποτελεσμάτων.