Κλαύδιος
αυτοκράτορας της Αρχαίας Ρώμης / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τιβέριος Κλαύδιος Καίσαρας Αύγουστος Γερμανικός (Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus, 1 Αυγούστου 10 π.Χ. – 13 Οκτωβρίου 54) ήταν Ρωμαίος Αυτοκράτoρας από το 41 έως το 54. Μέλος της Ιουλιο-Κλαυδιανής δυναστείας, ήταν γιος του Νέρωνα Κλαύδιου Δρούσου και της Αντωνίας της Νεότερης. Γεννήθηκε στο Λούγδουνο της Γαλατίας (σημ. Λυών της Γαλλίας) και ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας, που γεννήθηκε εκτός Ιταλίας. Υπέφερε από μικρή αναπηρία στο βάδισμα και μερική κώφωση λόγω παιδικής ασθένειας και γι' αυτό η οικογένειά του τον απέκλεισε από θέσεις εξουσίας, ώσπου τελικά έγινε συνύπατος του ανιψιού του Καλιγούλα το 37. Η αναπηρία αυτή πιθανώς τον έσωσε από τις εκκαθαρίσεις πολλών ευγενών κατά τη διάρκεια της θητείας των Αυτοκρατόρων Τιβέριου και Καλιγούλα, καθώς ενδεχόμενοι εχθροί του τον θεώρησαν ασήμαντη απειλή. Επιβίωσε για να ανακηρυχθεί αυτοκράτορας από την Πραιτωριανή Φρουρά αμέσως μετά το θάνατο του Καλιγούλα, όταν πια είχε μείνει ο τελευταίος ενήλικας άνδρας της οικογένειας.
Κλαύδιος | |
---|---|
Περίοδος | 24 Ιανουαρίου 41 – 13 Οκτωβρίου 54 |
Προκάτοχος | Γάιος Καλιγούλας |
Διάδοχος | Νέρων |
Γέννηση | 1 Αυγούστου 10 π.Χ. Λούγδουνο, Γαλατία |
Θάνατος | 13 Οκτωβρίου 54 (63 ετών) Ρώμη |
Τόπος ταφής | Μαυσωλείο του Αυγούστου |
Σύζυγος | Πλαυτία Ουργουλανίλλα (15-28) Αιλία Παιτίνα (28-31) Βαλερία Μεσσαλίνα (31-49) Ιουλία Αγριππίνα (49-54) |
Επίγονοι | Κλαύδιος Δρούσος Κλαυδία Αντωνία Κλαυδία Οκταβία Βρεταννικός Νέρων (υιοθετημένος) |
Πλήρες όνομα | |
Τιβέριος Κλαύδιος Καίσαρας Αύγουστος Γερμανικός | |
Οίκος | Ιουλιο-Κλαυδιανή δυναστεία |
Πατέρας | Νέρων Κλαύδιος Δρούσος Γερμανικός (θετός) |
Μητέρα | Αντωνία η Νεότερη |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Παρά την έλλειψη εμπειρίας, ο Κλαύδιος απεδείχθη ικανός και αποτελεσματικός κυβερνήτης. Επίσης έφερε σε πέρας ένα φιλόδοξο οικοδομικό πρόγραμμα, με την κατασκευή πολλών δρόμων, υδραγωγείων και καναλιών σε ολόκληρη την επικράτεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Επί θητείας του ενσωμάτωσε στην αυτοκρατορία τις επαρχίες της Θράκης, του Νωρικού, της Παμφυλίας, της Λυκίας και της Ιουδαίας και ξεκίνησε την κατάκτηση της Βρετανίας. Είχε ιδιαίτερο προσωπικό ενδιαφέρον για νομικά ζητήματα, προήδρευε σε δημόσιες δίκες και εξέδιδε έως και είκοσι διατάγματα την ημέρα. Παρά ταύτα, εθεωρείτο ευάλωτος κυβερνήτης, κυρίως από τις τάξεις των ευγενών, καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του. Έτσι, ο Κλαύδιος αναγκάστηκε να προστατεύει τη θέση του διαρκώς, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία αρκετών συγκλητικών. Τέτοια συμβάντα στιγμάτισαν τη φήμη του μεταξύ των αρχαίων συγγραφέων, αλλά οι σύγχρονοι ιστορικοί έχουν ανατρέψει αυτή την εικόνα. Μετά το θάνατό του το 54, στο θρόνο τον διαδέχτηκε ο προγονός του Νέρωνας, τον οποίο είχε υιοθετήσει.