Κυδοιμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην ελληνική μυθολογία ο Κυδοιμός ήταν η προσωποποίηση του θορύβου της μάχης, το αντίστοιχο πνεύμα ή δαίμονας. Ο Κυδοιμός ουσιαστικά ταυτίζεται με τον `Ομαδο. Απεικονιζόταν μαζί με την Έριδα και την Κήρα πάνω στην Ασπίδα του Αχιλλέα, που περιγράφεται στην Ιλιάδα (Σ 535). Ο Εμπεδοκλής, αναφερόμενος στην παλιά εποχή, γράφει χαρακτηριστικά ότι «ουδέ τις ην κείνοισιν `Αρης θεός, ουδέ Κυδοιμός», δηλαδή ότι κατά την εποχή του «Χρυσού Γένους» ούτε πόλεμος υπήρχε, ούτε οι ήχοι της μάχης. Στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη ο Κυδοιμός αναφέρεται (στ. 255 κ.ε.) ως γιος του πολέμου, όπως και στο «Λεξικό της Σούδας», μαζί με τον Δείμο και τον Φόβο.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |