Μανδάτωρ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μανδάτωρ ήταν ανώτατος υπάλληλος της Αυτοκρατορικής Αυλής του Βυζαντίου, έργο του οποίου ήταν να μεταβιβάζει τις διαταγές του Αυτοκράτορα. Το αξίωμα αυτό έφεραν πολλοί, με επί κεφαλής αυτών τον «Πρωτομανδάτωρα». Ένας δε εξ αυτών «παρά τω Βασιλεί» έφερε «χρυσούν βεργίν», δηλαδή ράβδο χρυσή διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους συνοδεύοντας τον Αυτοκράτορα κατά τις εξόδους του σε δημόσιες εμφανίσεις και τελετές. Μέσω δε αυτού ο Αυτοκράτορας προσφωνούσε τον λαό.
![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Μανδάτωρες υπήρχαν και στο στρατό με καθήκοντα αγγελιαφόρου ή συνδέσμου μεταξύ των Διοικητών «οι τα μανδάτα των αρχόντων οξέως διακομίζοντες». Εκλεγόντουσαν από κάθε Τάγμα «άνδρες γοργοί και φρόνιμοι και λαλούντες, αν ενδέχηται, και διαφόρους γλώσσας». Αντ' αυτών εκφωνούνταν τα παραγγέλματα των Διοικητών, τόσο κατά τις ασκήσεις όσο και στο πεδίο της μάχης. Στο δε πεδίο της μάχης οι Μανδάτωρες εκτελούσαν και καθήκοντα ανιχνευτή προς προστασία των Διοικητών.