Πείνα στην Κατοχή (Ελλάδα)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Πείνα της Κατοχής στην Ελλάδα (1941–1944) ήταν μεγάλος λιμός κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής της χώρας από τις δυνάμεις του Άξονα και υπήρξε το αποτέλεσμα κυρίως των αυθαιρεσιών των κατακτητών. Τα περισσότερα θύματα ήταν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Ιδιαίτερα ο πρώτος κατοχικός χειμώνας του (1941–1942) υπήρξε ο πιο πολύνεκρος. Στην Αθήνα και στον Πειραιά, υπολογίζεται ότι οι νεκροί από τον λιμό έφτασαν τους 63.734, ενώ τα συνολικά θύματα σε όλη την Ελλάδα τους 100.000.[1]
Πείνα στην Κατοχή | |
---|---|
Θύμα του Λιμού | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περίοδος | 1941-1944 |
Συνολικοί θάνατοι | ~250.000[2] |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι κατοχικές δυνάμεις, Γερμανίας, Βουλγαρία, Ιταλίας (Τριπλή Κατοχή της Ελλάδας) προχώρησαν σε συστηματική καταλήστευση των κατεχόμενων χωρών, καθώς τις θεωρούσαν πηγή πρώτων υλών, τροφίμων και εργατικού δυναμικού.[3] Η Ελλάδα βίωσε ιδιαίτερα έντονα την άμετρη δραστηριότητα των κατακτητών με αποτέλεσμα να υποστηριχθεί αργότερα από τον Βρετανό ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ ότι βίωσε τον χειρότερο λιμό από τους αρχαίους χρόνους.