Βρουκίτης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο μπρουκίτης (αγγλ. brookite) είναι ορυκτό οξείδιο του τιτανίου. Οφείλει το όνομά του στον Άγγλο κρυσταλλογράφο και ορυκτολόγο Χένρι Τζέιμς Μπρουκ (Henry James Brooke, 1771–1857).[1]
Γρήγορες Πληροφορίες Γενικά, Κατηγορία ...
Γενικά | |
---|---|
Κατηγορία | Οξείδια |
Χημικός τύπος | TiO2 |
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
Πυκνότητα | 4,1 gr/cm3 |
Χρώμα | Καστανό, κιτρινοκάστανο, ερυθροκάστανο, σκούρο καστανό ως μέλαν |
Σύστημα κρυστάλλωσης | Ρομβικό |
Κρύσταλλοι | Επιμηκυσμένοι τραπεζοειδείς κατά {010}, πυραμιδοειδείς κατά {111} ή ψευδοεξαγωνικοί κατά {120} και {111} |
Υφή | Συμπαγής |
Διδυμία | Κατά {120} μη επιβεβαιωμένη |
Σκληρότητα | 5,5 - 6 |
Σχισμός | Ασαφής κατά {120} |
Θραύση | Ατελώς κογχοειδής έως ακανόνιστη |
Λάμψη | Μεταλλική έως αδαμάντινη |
Γραμμή κόνεως | Λευκή, κιτρινόλευκη |
Πλεοχρωισμός | Ασθενέστατος κιτρινωπός, κοκκινωπός, πορτοκαλέρυθρος ως καστανός |
Διαφάνεια | Διαφανής έως αδιαφανής (σκούρες παραλλαγές) |
Κλείσιμο