Γκεμπ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γκεμπ, επίσης Κεμπού, Σίμπου και Σίβου ή Κηβ (αρχαιοελ.) είναι θεότητα της αιγυπτιακής μυθολογίας και μαζί με την Νουτ απάρτιζε το δεύτερο ζεύγος της Εννεάδας. Ο Πλούταρχος τον ταύτιζε με τον Κρόνο[2] αλλά στην πραγματικότητα ήταν θεός της γης, του θεμελίου του σύμπαντος και μόλις κατά την κλασική εποχή έγινε αντικείμενο κάποιας λατρείας.
Γκεμπ | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Νουτ[1] |
Τέκνα | Όσιρις[1] Ίσις[1] Νέφθυς[1] Σετ[1] |
Γονείς | Σου[1] και Τεφνούτ[1] |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Γκεμπ σε ιερογλυφικά |
Με βίαιο τρόπο ο πατέρας του Σου τον αποκόλλησε από τη Νουτ, αδελφή και σύζυγό του. Από τότε σύμφωνα με τον μύθο είναι απαρηγόρητος και ο θρήνος του ακούγεται αιώνια. Απεικονίζεται συνήθως ξαπλωμένος στα πόδια του Σου, κατά του οποίου αγωνίστηκε μάταια υπερασπιζόμενος τη σύζυγό του. Στηριζόμενος στον αγκώνα του, με το ένα πόδι κεκαμμένο, συμβολίζει τα βουνά και τις διακυμάνσεις του γήινου φλοιού, τον οποίο προσωποποιεί το σώμα του, που συνήθως το απεικονίζεται σκεπασμένο με βλάστηση.
Ως θεός της γης εκπορεύει τον Νείλο και τη γήινη χλωρίδα. Σε μια άλλη διάσταση της γήινης επικράτειας αντιπροσωπεύει τον κόσμο στον οποίο κατευθύνονται οι νεκροί.