Τερριτόριο Ναβαρίνου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Τερριτόριο του Ναβαρίνου (ιταλικά: Territorio di Navarin) ήταν διοικητική διαίρεση της Δημοκρατίας της Βενετίας, από το 1688 έως το 1715, στην κτίση της στην Πελοπόννησο με την ονομασία Βασίλειο του Μορέως. Πρωτεύουσα του διοικητικού "εδάφους" ήταν το Ναβαρίνο (Navarin Novo e Navarin Vecchio), το οποίο ουσιαστικά αποτελούταν από τις δυο καστροπολιτείες στα δυο άκρα του κόλπου της Πύλου, δηλαδή το Παλαιόκαστρο (γνωστό και ως Παλαιό Ναβαρίνο) στα βορειοδυτικά και το Νιόκαστρο (η σημερινή Πύλος, γνωστή και ως Νέο Ναβαρίνο ή Νεόκαστρο) στα νοτιοδυτικά και διοικητικά ανήκε στην επαρχία Μεσσηνίας.