Parsótt

Mudnés

C'l artìcul chè 'l è scrit in Mudnés

Al parsótt l'è un tàj ed chèrna dal maièl, pió precisamèint al toch ed chèrna di gàmbi d'adrê fin a la prémma fila d'os dal tarso, circa circòrum al cosiòt. Anca s'as pól cucinèr e servìr frasch, al pió dél volti al vin stagiunê.

Di volti al parsótt al pól anca èser ed pècra o d'oca.

La qualitê pió impurtànt e gnussùda l'è d'sicùr al parsótt ed Pèrma; di ètri qualitê famósi i én: Parsótt

al Parsótt toscàn
al Parsótt vènet
al Parsótt ed Cùneo
al Parsótt ed Mòdna
al Parsótt ed Nòrcia
al Parsótt ed Pèrma
al Parsótt ed San Daniél
al Parsótt ed Cinta
al Parsótt dl'Aosta

Lavorazione

Ed sòlit al parsótt l'è distìnt in crud e còt, a secànda di mòd druvê in dla sô lavoraziòun.

Al parsótt al vin cuncê a sacch e pò lavurê cun un mis'ciòun ed sèl e ètri lavór al fin ed cunservèrel méj. In América dal vòlti i dróven anch al sóccher in di tratamèint a sacch. Dop al vin lassê a sughères (la paròla parsótt la vin, infàti, dal latèin “perexsuctum” ch'al vól dir “sughê") e a stagiunèr.

Dimòndi importànt l'è anca la produziòun dal parsótt còt, ch'i vìnen dal còsi dal maièl, salèdi e còti.

Itàlia

El prémmi nutézi ed parsótt in Itàlia i vìnen dal tèimp di Romàn, quand as druvèven cóme scòrti ed magnèr sopratót in mèz a la guèra.

Le jambon (Félix Vallotton, 1918).
Le jambon (Édouard Manet, c. 1875).
Le jambon (Paul Gauguin, 1889).

Èter prugèt

Wikimedia Commons contiene file multimediali su Parsótt