αναχρονισμός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναχρονισμός (anakhronismós, “anachronism”).

Noun

αναχρονισμός • (anachronismós) m (plural αναχρονισμοί)

1. anachronism

Declension

Declension of αναχρονισμός

	singular	plural
nominative	αναχρονισμός (anachronismós)	αναχρονισμοί (anachronismoí)
genitive	αναχρονισμού (anachronismoú)	αναχρονισμών (anachronismón)
accusative	αναχρονισμό (anachronismó)	αναχρονισμούς (anachronismoús)
vocative	αναχρονισμέ (anachronismé)	αναχρονισμοί (anachronismoí)

Related terms

• αναχρονιστικός (anachronistikós, “anachronistic”, adjective)