γενναῖος

See also: γενναίος

Ancient Greek

Etymology

From γέννα (génna, “descent, birth, origin”) +‎ -ιος (-ios). Compare ἀγενής (agenḗs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡen.nâi̯.os/ → /ʝenˈnɛ.os/ → /ʝeˈne.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nâi̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡenˈnɛ.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝenˈnɛ.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝenˈne.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝeˈne.os/

Adjective

γενναῖος • (gennaîos) m (feminine γενναίᾱ, neuter γενναῖον); first/second declension

1. noble, high-born
2. honourable

Declension

First and second declension of γενναῖος; γενναίᾱ; γενναῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γενναῖος gennaîos	γενναίᾱ gennaíā	γενναῖον gennaîon		γενναίω gennaíō	γενναίᾱ gennaíā	γενναίω gennaíō		γενναῖοι gennaîoi	γενναῖαι gennaîai	γενναῖᾰ gennaîă
Genitive		γενναίου gennaíou	γενναίᾱς gennaíās	γενναίου gennaíou		γενναίοιν gennaíoin	γενναίαιν gennaíain	γενναίοιν gennaíoin		γενναίων gennaíōn	γενναίων gennaíōn	γενναίων gennaíōn
Dative		γενναίῳ gennaíōi	γενναίᾳ gennaíāi	γενναίῳ gennaíōi		γενναίοιν gennaíoin	γενναίαιν gennaíain	γενναίοιν gennaíoin		γενναίοις gennaíois	γενναίαις gennaíais	γενναίοις gennaíois
Accusative		γενναῖον gennaîon	γενναίᾱν gennaíān	γενναῖον gennaîon		γενναίω gennaíō	γενναίᾱ gennaíā	γενναίω gennaíō		γενναίους gennaíous	γενναίᾱς gennaíās	γενναῖᾰ gennaîă
Vocative		γενναῖε gennaîe	γενναίᾱ gennaíā	γενναῖον gennaîon		γενναίω gennaíō	γενναίᾱ gennaíā	γενναίω gennaíō		γενναῖοι gennaîoi	γενναῖαι gennaîai	γενναῖᾰ gennaîă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γενναίως gennaíōs				γενναιότερος gennaióteros				γενναιότᾰτος gennaiótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• γενναιότης (gennaiótēs)

Descendants

• Greek: γενναίος (gennaíos)

Further reading

• “γενναῖος”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γενναῖος”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• γενναῖος in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γενναῖος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• Woodhouse, S. C. (1910), English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bred idem, page 97.
  • chivalrous idem, page 130.
  • degree idem, page 206.
  • gallant idem, page 352.
  • geatleman idem, page 355.
  • generous idem, page 356.
  • gentle idem, page 357.
  • good idem, page 366.
  • great idem, page 372.
  • great-hearted idem, page 372.
  • great-minded idem, page 372.
  • great-souled idem, page 372.
  • hero idem, page 397.
  • heroic idem, page 397.
  • heroically idem, page 398.
  • high-born idem, page 400.
  • high-minded idem, page 400.
  • honourable idem, page 405.
  • ingenuous idem, page 440.
  • large-hearted idem, page 476.
  • large-minded idem, page 476.
  • liberal idem, page 488.
  • magnanimous idem, page 507.
  • noble idem, page 559.
  • patrician idem, page 599.
  • thoroughbred idem, page 868.
  • well-born idem, page 974.