δακρύω

Ancient Greek

Etymology

From δάκρυ (dákru).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /da.kry̌ː.ɔː/ → /ðaˈkry.o/ → /ðaˈkri.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /da.kry̌ː.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /daˈkry.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðaˈkry.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðaˈkry.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðaˈkri.o/

Verb

δακρῡ́ω • (dakrū́ō)

1. to cry, weep, shed tears
2. (of eyes) to run
3. (of trees) to exude tree sap
4. to cry, weep for

Inflection

   Present: δακρῡ́ω, δακρῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δακρῡ́ω	δακρῡ́εις	δακρῡ́ει	δακρῡ́ετον	δακρῡ́ετον	δακρῡ́ομεν	δακρῡ́ετε	δακρῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	δακρῡ́ω	δακρῡ́ῃς	δακρῡ́ῃ	δακρῡ́ητον	δακρῡ́ητον	δακρῡ́ωμεν	δακρῡ́ητε	δακρῡ́ωσῐ(ν)
	optative	δακρῡ́οιμῐ	δακρῡ́οις	δακρῡ́οι	δακρῡ́οιτον	δακρῡοίτην	δακρῡ́οιμεν	δακρῡ́οιτε	δακρῡ́οιεν
	imperative		δάκρῡε	δακρῡέτω	δακρῡ́ετον	δακρῡέτων		δακρῡ́ετε	δακρῡόντων
middle/ passive	indicative	δακρῡ́ομαι	δακρῡ́ῃ / δακρῡ́ει	δακρῡ́εται	δακρῡ́εσθον	δακρῡ́εσθον	δακρῡόμεθᾰ	δακρῡ́εσθε	δακρῡ́ονται
	subjunctive	δακρῡ́ωμαι	δακρῡ́ῃ	δακρῡ́ηται	δακρῡ́ησθον	δακρῡ́ησθον	δακρῡώμεθᾰ	δακρῡ́ησθε	δακρῡ́ωνται
	optative	δακρῡοίμην	δακρῡ́οιο	δακρῡ́οιτο	δακρῡ́οισθον	δακρῡοίσθην	δακρῡοίμεθᾰ	δακρῡ́οισθε	δακρῡ́οιντο
	imperative		δακρῡ́ου	δακρῡέσθω	δακρῡ́εσθον	δακρῡέσθων		δακρῡ́εσθε	δακρῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δακρῡ́ειν				δακρῡ́εσθαι
participle	m	δακρῡ́ων				δακρῡόμενος
	f	δακρῡ́ουσᾰ				δακρῡομένη
	n	δακρῦον				δακρῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδάκρῡον, ἐδακρῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδάκρῡον	ἐδάκρῡες	ἐδάκρῡε(ν)	ἐδακρῡ́ετον	ἐδακρῡέτην	ἐδακρῡ́ομεν	ἐδακρῡ́ετε	ἐδάκρῡον
middle/ passive	indicative	ἐδακρῡόμην	ἐδακρῡ́ου	ἐδακρῡ́ετο	ἐδακρῡ́εσθον	ἐδακρῡέσθην	ἐδακρῡόμεθᾰ	ἐδακρῡ́εσθε	ἐδακρῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δακρῡ́σω, δακρῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δακρῡ́σω	δακρῡ́σεις	δακρῡ́σει	δακρῡ́σετον	δακρῡ́σετον	δακρῡ́σομεν	δακρῡ́σετε	δακρῡ́σουσῐ(ν)
	optative	δακρῡ́σοιμῐ	δακρῡ́σοις	δακρῡ́σοι	δακρῡ́σοιτον	δακρῡσοίτην	δακρῡ́σοιμεν	δακρῡ́σοιτε	δακρῡ́σοιεν
middle	indicative	δακρῡ́σομαι	δακρῡ́σῃ / δακρῡ́σει	δακρῡ́σεται	δακρῡ́σεσθον	δακρῡ́σεσθον	δακρῡσόμεθᾰ	δακρῡ́σεσθε	δακρῡ́σονται
	optative	δακρῡσοίμην	δακρῡ́σοιο	δακρῡ́σοιτο	δακρῡ́σοισθον	δακρῡσοίσθην	δακρῡσοίμεθᾰ	δακρῡ́σοισθε	δακρῡ́σοιντο
		active			middle
infinitive		δακρῡ́σειν			δακρῡ́σεσθαι
participle	m	δακρῡ́σων			δακρῡσόμενος
	f	δακρῡ́σουσᾰ			δακρῡσομένη
	n	δακρῦσον			δακρῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐδάκρῡσᾰ, ἐδακρῡσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδάκρῡσᾰ	ἐδάκρῡσᾰς	ἐδάκρῡσε(ν)	ἐδακρῡ́σᾰτον	ἐδακρῡσᾰ́την	ἐδακρῡ́σᾰμεν	ἐδακρῡ́σᾰτε	ἐδάκρῡσᾰν
	subjunctive	δακρῡ́σω	δακρῡ́σῃς	δακρῡ́σῃ	δακρῡ́σητον	δακρῡ́σητον	δακρῡ́σωμεν	δακρῡ́σητε	δακρῡ́σωσῐ(ν)
	optative	δακρῡ́σαιμῐ	δακρῡ́σειᾰς / δακρῡ́σαις	δακρῡ́σειε(ν) / δακρῡ́σαι	δακρῡ́σαιτον	δακρῡσαίτην	δακρῡ́σαιμεν	δακρῡ́σαιτε	δακρῡ́σειᾰν / δακρῡ́σαιεν
	imperative		δάκρῡσον	δακρῡσᾰ́τω	δακρῡ́σᾰτον	δακρῡσᾰ́των		δακρῡ́σᾰτε	δακρῡσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδακρῡσᾰ́μην	ἐδακρῡ́σω	ἐδακρῡ́σᾰτο	ἐδακρῡ́σᾰσθον	ἐδακρῡσᾰ́σθην	ἐδακρῡσᾰ́μεθᾰ	ἐδακρῡ́σᾰσθε	ἐδακρῡ́σᾰντο
	subjunctive	δακρῡ́σωμαι	δακρῡ́σῃ	δακρῡ́σηται	δακρῡ́σησθον	δακρῡ́σησθον	δακρῡσώμεθᾰ	δακρῡ́σησθε	δακρῡ́σωνται
	optative	δακρῡσαίμην	δακρῡ́σαιο	δακρῡ́σαιτο	δακρῡ́σαισθον	δακρῡσαίσθην	δακρῡσαίμεθᾰ	δακρῡ́σαισθε	δακρῡ́σαιντο
	imperative		δάκρῡσαι	δακρῡσᾰ́σθω	δακρῡ́σᾰσθον	δακρῡσᾰ́σθων		δακρῡ́σᾰσθε	δακρῡσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		δακρῦσαι			δακρῡ́σᾰσθαι
participle	m	δακρῡ́σᾱς			δακρῡσᾰ́μενος
	f	δακρῡ́σᾱσᾰ			δακρῡσᾰμένη
	n	δακρῦσᾰν			δακρῡσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δεδάκρῡκᾰ, δεδάκρῡμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδάκρῡκᾰ	δεδάκρῡκᾰς	δεδάκρῡκε(ν)	δεδακρῡ́κᾰτον	δεδακρῡ́κᾰτον	δεδακρῡ́κᾰμεν	δεδακρῡ́κᾰτε	δεδακρῡ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδακρῡ́κω	δεδακρῡ́κῃς	δεδακρῡ́κῃ	δεδακρῡ́κητον	δεδακρῡ́κητον	δεδακρῡ́κωμεν	δεδακρῡ́κητε	δεδακρῡ́κωσῐ(ν)
	optative	δεδακρῡ́κοιμῐ / δεδακρῡκοίην	δεδακρῡ́κοις / δεδακρῡκοίης	δεδακρῡ́κοι / δεδακρῡκοίη	δεδακρῡ́κοιτον	δεδακρῡκοίτην	δεδακρῡ́κοιμεν	δεδακρῡ́κοιτε	δεδακρῡ́κοιεν
	imperative		δεδάκρῡκε	δεδακρῡκέτω	δεδακρῡ́κετον	δεδακρῡκέτων		δεδακρῡ́κετε	δεδακρῡκόντων
middle/ passive	indicative	δεδάκρῡμαι	δεδάκρῡσαι	δεδάκρῡται	δεδάκρῡσθον	δεδάκρῡσθον	δεδακρῡ́μεθᾰ	δεδάκρῡσθε	δεδάκρῡνται
	subjunctive	δεδακρῡμένος ὦ	δεδακρῡμένος ᾖς	δεδακρῡμένος ᾖ	δεδακρῡμένω ἦτον	δεδακρῡμένω ἦτον	δεδακρῡμένοι ὦμεν	δεδακρῡμένοι ἦτε	δεδακρῡμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδακρῡμένος εἴην	δεδακρῡμένος εἴης	δεδακρῡμένος εἴη	δεδακρῡμένω εἴητον / εἶτον	δεδακρῡμένω εἰήτην / εἴτην	δεδακρῡμένοι εἴημεν / εἶμεν	δεδακρῡμένοι εἴητε / εἶτε	δεδακρῡμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		δεδάκρῡσο	δεδακρῡ́σθω	δεδάκρῡσθον	δεδακρῡ́σθων		δεδάκρῡσθε	δεδακρῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		δεδακρῡκέναι				δεδακρῦσθαι
participle	m	δεδακρῡκώς				δεδακρῡμένος
	f	δεδακρῡκυῖᾰ				δεδακρῡμένη
	n	δεδακρῡκός				δεδακρῡμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “δακρύω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δακρύω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “δακρύω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δακρύω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δακρύω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δακρύω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• G1145 in Strong, James (1979), Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible