διάρκεια

Greek

Etymology

From Koine Greek διάρκεια (diárkeia), from διαρκής (diarkḗs). For the modern sense of "duration", semantic loan from French durée.

Noun

διάρκεια • (diárkeia) f (uncountable)

1. (time): duration, length

   Το τεστ έχει διάρκεια δύο ώρες.

   To test échei diárkeia dýo óres.

   The test has a duration of two hours.

Declension

Declension of διάρκεια

	singular
nominative	διάρκεια (diárkeia)
genitive	διάρκειας (diárkeias)
accusative	διάρκεια (diárkeia)
vocative	διάρκεια (diárkeia)

Alternative genitive = διαρκείας

Derived terms

• κατά τη διάρκεια (katá ti diárkeia, “during, for the duration of”)
• εισιτήριο διαρκείας n (eisitírio diarkeías, “season ticket”)
• στυλό διαρκείας m (styló diarkeías, “ballpoint pen”)

Related terms

• see: διαρκώ (diarkó, “to endure”)