κατόρθωμα

Greek

Etymology

κατορθώνω (katorthóno, “to manage to”) +‎ -μα (-ma)

Noun

κατόρθωμα • (katórthoma) n (plural κατορθώματα)

1. feat, accomplishment, deed, exploit, achievement
2. tour de force

Declension

Declension of κατόρθωμα

	singular	plural
nominative	κατόρθωμα (katórthoma)	κατορθώματα (katorthómata)
genitive	κατορθώματος (katorthómatos)	κατορθωμάτων (katorthomáton)
accusative	κατόρθωμα (katórthoma)	κατορθώματα (katorthómata)
vocative	κατόρθωμα (katórthoma)	κατορθώματα (katorthómata)

Synonyms

• άθλος m (áthlos)
• ανδραγάθημα n (andragáthima)
• επίτευγμα n (epítevgma)