σπόνδυλος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spón.dy.los/ → /ˈspon.dy.los/ → /ˈspon.di.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spón.dy.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈspon.dy.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈspon.dy.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈspon.dy.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈspon.di.los/

Noun

σπόνδῠλος • (spóndŭlos) m (genitive σπονδῠ́λου); second declension

1. Ionic and Attic form of σφόνδυλος (sphóndulos)

Inflection

Second declension of ὁ σπόνδῠλος; τοῦ σπονδῠ́λου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σπόνδῠλος ho spóndŭlos	τὼ σπονδῠ́λω tṑ spondŭ́lō	οἱ σπόνδῠλοι hoi spóndŭloi
Genitive	τοῦ σπονδῠ́λου toû spondŭ́lou	τοῖν σπονδῠ́λοιν toîn spondŭ́loin	τῶν σπονδῠ́λων tôn spondŭ́lōn
Dative	τῷ σπονδῠ́λῳ tōî spondŭ́lōi	τοῖν σπονδῠ́λοιν toîn spondŭ́loin	τοῖς σπονδῠ́λοις toîs spondŭ́lois
Accusative	τὸν σπόνδῠλον tòn spóndŭlon	τὼ σπονδῠ́λω tṑ spondŭ́lō	τοὺς σπονδῠ́λους toùs spondŭ́lous
Vocative	σπόνδῠλε spóndŭle	σπονδῠ́λω spondŭ́lō	σπόνδῠλοι spóndŭloi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Alternative forms

• σφόνδυλος m (sfóndylos)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspon.ði.los/

Noun

σπόνδυλος • (spóndylos) m (plural σπόνδυλοι)

1. (medicine, anatomy) vertebra

Declension

Declension of σπόνδυλος

	singular	plural
nominative	σπόνδυλος (spóndylos)	σπόνδυλοι (spóndyloi)
genitive	σπονδύλου (spondýlou)	σπονδύλων (spondýlon)
accusative	σπόνδυλο (spóndylo)	σπονδύλους (spondýlous)
vocative	σπόνδυλε (spóndyle)	σπόνδυλοι (spóndyloi)

Related terms

• ασπόνδυλος (aspóndylos, “invertebrate, spineless”, adjective)
• σπονδυλική στήλη f (spondylikí stíli, “spine”)
• σπονδυλικός (spondylikós, “vertebral”, adjective)
• σπονδυλωτό n (spondylotó, “vertebrate”)
• σπονδυλωτός (spondylotós, “vertebrate”, adjective)