συμμετρία

Ancient Greek

Etymology

From σύμμετρος (súmmetros, “symmetrical”) +‎ -ία (-ía), from σῠν- (sŭn-, “with”) +‎ μέτρον (métron, “measure”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sym.me.trí.aː/ → /sym.meˈtri.a/ → /si.meˈtri.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.me.trí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sym.meˈtri.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sym.meˈtri.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sym.meˈtri.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.meˈtri.a/

Noun

σῠμμετρῐ́ᾱ • (sŭmmetrĭ́ā) f (genitive σῠμμετρῐ́ᾱς); first declension

1. commensurability
2. symmetry, due proportion
3. a woman's robe without a train

Inflection

First declension of ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ; τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ hē sŭmmetrĭ́ā	τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ tṑ sŭmmetrĭ́ā	αἱ σῠμμετρῐ́αι hai sŭmmetrĭ́ai
Genitive	τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς tês sŭmmetrĭ́ās	τοῖν σῠμμετρῐ́αιν toîn sŭmmetrĭ́ain	τῶν σῠμμετρῐῶν tôn sŭmmetrĭôn
Dative	τῇ σῠμμετρῐ́ᾳ tēî sŭmmetrĭ́āi	τοῖν σῠμμετρῐ́αιν toîn sŭmmetrĭ́ain	ταῖς σῠμμετρῐ́αις taîs sŭmmetrĭ́ais
Accusative	τὴν σῠμμετρῐ́ᾱν tḕn sŭmmetrĭ́ān	τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ tṑ sŭmmetrĭ́ā	τᾱ̀ς σῠμμετρῐ́ᾱς tā̀s sŭmmetrĭ́ās
Vocative	σῠμμετρῐ́ᾱ sŭmmetrĭ́ā	σῠμμετρῐ́ᾱ sŭmmetrĭ́ā	σῠμμετρῐ́αι sŭmmetrĭ́ai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms

• ἀσυμμετρία (asummetría)

Descendants

• > Greek: συμμετρία (symmetría) (inherited)
• → Latin: symmetria (see there for further descendants)
• → Russian: симметрия (simmetrija)

Further reading

• “συμμετρία”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συμμετρία in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910), English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • proportion idem, page 653.
  • regularity idem, page 687.
  • symmetry idem, page 850.

Greek

Etymology

From Ancient Greek συμμετρία (summetría)

Noun

συμμετρία • (symmetría) f (plural συμμετρίες)

1. symmetry, harmony, proportion

   Antonym: ασυμμετρία (asymmetría)

Declension

Declension of συμμετρία

	singular	plural
nominative	συμμετρία (symmetría)	συμμετρίες (symmetríes)
genitive	συμμετρίας (symmetrías)	συμμετριών (symmetrión)
accusative	συμμετρία (symmetría)	συμμετρίες (symmetríes)
vocative	συμμετρία (symmetría)	συμμετρίες (symmetríes)

Related terms

• ασυμμετρία f (asymmetría, “asymmetry”)
• ασύμμετρος (asýmmetros, “asymmetric”, adjective)
• σύμμετρος (sýmmetros, “symmetrical”, adjective)

Further reading

• συμμετρία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• συμμετρία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language