συν

See also: συν-, σύν, σῦν, and Appendix:Variations of "sun"

Greek

Etymology

From Ancient Greek σύν (sún).

Pronunciation

• IPA^(key): /sin/

Noun

συν • (syn) n (indeclinable)

1. plus
   1. positive quantity
   2. useful addition
   3. (arithmetic) plus sign

      πέντε συν ένα ίσον έξι ― pénte syn éna íson éxi ― five plus one equals six

   Synonym: και (kai)

   Antonym: πλην (plin)

Preposition

συν • (syn) (+ accusative)

1. plus

Symbol

συν • (syn)

1. (trigonometry) cos, the symbol for συνημίτονο the trigonometric function cosine

See also

τριγωνομετρικές συναρτήσεις (trigonometrikés synartíseis, “trigonometric functions”)

• ημ (im), ημίτονο n (imítono, “sin, sine”)
• συν (syn), συνημίτονο n (synimítono, “cos, cosine”)
• εφ (ef), εφαπτομένη f (efaptoméni, “tan, tangent”)
• σφ (sf), συνεφαπτομένη f (synefaptoméni, “cot, cotangent”)
• στεμ (stem), συντέμνουσα f (syntémnousa, “cosec, cosecant”)
• τεμ (tem), τέμνουσα f (témnousa, “sec, secant”)

Further reading

• Τριγωνομετρική συνάρτηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el