կարգ

Armenian

Etymology

Inherited from Old Armenian կարգ (karg).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /kɑɾkʰ/, [kɑɾkʰ]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɡɑɾk/, [ɡɑɾkʰ]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

Noun

Armenian Wikipedia has an article on:

կարգ

Wikipedia ^hy

կարգ • (karg)

1. system, order, rank, class; category
2. order (the state of being well arranged)

   կարգի հրավիրել ― kargi hravirel ― to call for order, to make someone stop doing something objectionable, wrong, or illegal

3. row
4. custom
5. (biology, taxonomy) order

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	կարգ (karg)	կարգեր (karger)
dative	կարգի (kargi)	կարգերի (kargeri)
ablative	կարգից (kargicʻ)	կարգերից (kargericʻ)
instrumental	կարգով (kargov)	կարգերով (kargerov)
locative	կարգում (kargum)	կարգերում (kargerum)
	definite forms
nominative	կարգը / կարգն (kargə / kargn)	կարգերը/կարգերն (kargerə/kargern)
dative	կարգին (kargin)	կարգերին (kargerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	կարգս (kargs)	կարգերս (kargers)
dative	կարգիս (kargis)	կարգերիս (kargeris)
ablative	կարգիցս (kargicʻs)	կարգերիցս (kargericʻs)
instrumental	կարգովս (kargovs)	կարգերովս (kargerovs)
locative	կարգումս (kargums)	կարգերումս (kargerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	կարգդ (kargd)	կարգերդ (kargerd)
dative	կարգիդ (kargid)	կարգերիդ (kargerid)
ablative	կարգիցդ (kargicʻd)	կարգերիցդ (kargericʻd)
instrumental	կարգովդ (kargovd)	կարգերովդ (kargerovd)
locative	կարգումդ (kargumd)	կարգերումդ (kargerumd)

Derived terms

• աշխարհակարգ (ašxarhakarg)
• արտակարգ (artakarg)
• ընթացակարգ (əntʻacʻakarg)
• կարգաբան (kargaban)
• կարգախոս (kargaxos)
• կարգավիճակ (kargavičak)
• կարգին (kargin)
• վարչակարգ (varčʻakarg)
• վարվելակարգ (varvelakarg)
• օրակարգ (ōrakarg)

Descendants

• → Udi: кӏарк (ḳark)