ἀπολυτρόω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-, “off”) +‎ λυτρόω (lutróō, “to ransom”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.ly.tró.ɔː/ → /a.po.lyˈtro.o/ → /a.po.liˈtro.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.ly.tró.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.lyˈtro.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.lyˈtro.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.lyˈtro.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.liˈtro.o/

Verb

ἀπολυτρόω • (apolutróō)

1. to release on payment of ransom, restore for a ransom

Conjugation

   Present: ἀπολῠτρῶ, ἀπολῠτροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολῠτρῶ	ἀπολῠτροῖς	ἀπολῠτροῖ	ἀπολῠτροῦτον	ἀπολῠτροῦτον	ἀπολῠτροῦμεν	ἀπολῠτροῦτε	ἀπολῠτροῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπολῠτρῶ	ἀπολῠτροῖς	ἀπολῠτροῖ	ἀπολῠτρῶτον	ἀπολῠτρῶτον	ἀπολῠτρῶμεν	ἀπολῠτρῶτε	ἀπολῠτρῶσῐ(ν)
	optative	ἀπολῠτροίην / ἀπολῠτροῖμῐ	ἀπολῠτροίης / ἀπολῠτροῖς	ἀπολῠτροίη / ἀπολῠτροῖ	ἀπολῠτροῖτον / ἀπολῠτροίητον	ἀπολῠτροίτην / ἀπολῠτροιήτην	ἀπολῠτροῖμεν / ἀπολῠτροίημεν	ἀπολῠτροῖτε / ἀπολῠτροίητε	ἀπολῠτροῖεν / ἀπολῠτροίησᾰν
	imperative		ἀπολῠ́τρου	ἀπολῠτρούτω	ἀπολῠτροῦτον	ἀπολῠτρούτων		ἀπολῠτροῦτε	ἀπολῠτρούντων
middle/ passive	indicative	ἀπολῠτροῦμαι	ἀπολῠτροῖ	ἀπολῠτροῦται	ἀπολῠτροῦσθον	ἀπολῠτροῦσθον	ἀπολῠτρούμεθᾰ	ἀπολῠτροῦσθε	ἀπολῠτροῦνται
	subjunctive	ἀπολῠτρῶμαι	ἀπολῠτροῖ	ἀπολῠτρῶται	ἀπολῠτρῶσθον	ἀπολῠτρῶσθον	ἀπολῠτρώμεθᾰ	ἀπολῠτρῶσθε	ἀπολῠτρῶνται
	optative	ἀπολῠτροίμην	ἀπολῠτροῖο	ἀπολῠτροῖτο	ἀπολῠτροῖσθον	ἀπολῠτροίσθην	ἀπολῠτροίμεθᾰ	ἀπολῠτροῖσθε	ἀπολῠτροῖντο
	imperative		ἀπολῠτροῦ	ἀπολῠτρούσθω	ἀπολῠτροῦσθον	ἀπολῠτρούσθων		ἀπολῠτροῦσθε	ἀπολῠτρούσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπολῠτροῦν				ἀπολῠτροῦσθαι
participle	m	ἀπολῠτρῶν				ἀπολῠτρούμενος
	f	ἀπολῠτροῦσᾰ				ἀπολῠτρουμένη
	n	ἀπολῠτροῦν				ἀπολῠτρούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀπελῠ́τρουν, ἀπελῠτρούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπελῠ́τρουν	ἀπελῠ́τρους	ἀπελῠ́τρου	ἀπελῠτροῦτον	ἀπελῠτρούτην	ἀπελῠτροῦμεν	ἀπελῠτροῦτε	ἀπελῠ́τρουν
middle/ passive	indicative	ἀπελῠτρούμην	ἀπελῠτροῦ	ἀπελῠτροῦτο	ἀπελῠτροῦσθον	ἀπελῠτρούσθην	ἀπελῠτρούμεθᾰ	ἀπελῠτροῦσθε	ἀπελῠτροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀπολῠτρώσω, ἀπολῠτρώσομαι, ἀπολῠτρωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολῠτρώσω	ἀπολῠτρώσεις	ἀπολῠτρώσει	ἀπολῠτρώσετον	ἀπολῠτρώσετον	ἀπολῠτρώσομεν	ἀπολῠτρώσετε	ἀπολῠτρώσουσῐ(ν)
	optative	ἀπολῠτρώσοιμῐ	ἀπολῠτρώσοις	ἀπολῠτρώσοι	ἀπολῠτρώσοιτον	ἀπολῠτρωσοίτην	ἀπολῠτρώσοιμεν	ἀπολῠτρώσοιτε	ἀπολῠτρώσοιεν
middle	indicative	ἀπολῠτρώσομαι	ἀπολῠτρώσῃ / ἀπολῠτρώσει	ἀπολῠτρώσεται	ἀπολῠτρώσεσθον	ἀπολῠτρώσεσθον	ἀπολῠτρωσόμεθᾰ	ἀπολῠτρώσεσθε	ἀπολῠτρώσονται
	optative	ἀπολῠτρωσοίμην	ἀπολῠτρώσοιο	ἀπολῠτρώσοιτο	ἀπολῠτρώσοισθον	ἀπολῠτρωσοίσθην	ἀπολῠτρωσοίμεθᾰ	ἀπολῠτρώσοισθε	ἀπολῠτρώσοιντο
passive	indicative	ἀπολῠτρωθήσομαι	ἀπολῠτρωθήσῃ	ἀπολῠτρωθήσεται	ἀπολῠτρωθήσεσθον	ἀπολῠτρωθήσεσθον	ἀπολῠτρωθησόμεθᾰ	ἀπολῠτρωθήσεσθε	ἀπολῠτρωθήσονται
	optative	ἀπολῠτρωθησοίμην	ἀπολῠτρωθήσοιο	ἀπολῠτρωθήσοιτο	ἀπολῠτρωθήσοισθον	ἀπολῠτρωθησοίσθην	ἀπολῠτρωθησοίμεθᾰ	ἀπολῠτρωθήσοισθε	ἀπολῠτρωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀπολῠτρώσειν			ἀπολῠτρώσεσθαι		ἀπολῠτρωθήσεσθαι
participle	m	ἀπολῠτρώσων			ἀπολῠτρωσόμενος		ἀπολῠτρωθησόμενος
	f	ἀπολῠτρώσουσᾰ			ἀπολῠτρωσομένη		ἀπολῠτρωθησομένη
	n	ἀπολῠτρῶσον			ἀπολῠτρωσόμενον		ἀπολῠτρωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀπελῠ́τρωσᾰ, ἀπελῠτρωσᾰ́μην, ἀπελῠτρώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπελῠ́τρωσᾰ	ἀπελῠ́τρωσᾰς	ἀπελῠ́τρωσε(ν)	ἀπελῠτρώσᾰτον	ἀπελῠτρωσᾰ́την	ἀπελῠτρώσᾰμεν	ἀπελῠτρώσᾰτε	ἀπελῠ́τρωσᾰν
	subjunctive	ἀπολῠτρώσω	ἀπολῠτρώσῃς	ἀπολῠτρώσῃ	ἀπολῠτρώσητον	ἀπολῠτρώσητον	ἀπολῠτρώσωμεν	ἀπολῠτρώσητε	ἀπολῠτρώσωσῐ(ν)
	optative	ἀπολῠτρώσαιμῐ	ἀπολῠτρώσειᾰς / ἀπολῠτρώσαις	ἀπολῠτρώσειε(ν) / ἀπολῠτρώσαι	ἀπολῠτρώσαιτον	ἀπολῠτρωσαίτην	ἀπολῠτρώσαιμεν	ἀπολῠτρώσαιτε	ἀπολῠτρώσειᾰν / ἀπολῠτρώσαιεν
	imperative		ἀπολῠ́τρωσον	ἀπολῠτρωσᾰ́τω	ἀπολῠτρώσᾰτον	ἀπολῠτρωσᾰ́των		ἀπολῠτρώσᾰτε	ἀπολῠτρωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀπελῠτρωσᾰ́μην	ἀπελῠτρώσω	ἀπελῠτρώσᾰτο	ἀπελῠτρώσᾰσθον	ἀπελῠτρωσᾰ́σθην	ἀπελῠτρωσᾰ́μεθᾰ	ἀπελῠτρώσᾰσθε	ἀπελῠτρώσᾰντο
	subjunctive	ἀπολῠτρώσωμαι	ἀπολῠτρώσῃ	ἀπολῠτρώσηται	ἀπολῠτρώσησθον	ἀπολῠτρώσησθον	ἀπολῠτρωσώμεθᾰ	ἀπολῠτρώσησθε	ἀπολῠτρώσωνται
	optative	ἀπολῠτρωσαίμην	ἀπολῠτρώσαιο	ἀπολῠτρώσαιτο	ἀπολῠτρώσαισθον	ἀπολῠτρωσαίσθην	ἀπολῠτρωσαίμεθᾰ	ἀπολῠτρώσαισθε	ἀπολῠτρώσαιντο
	imperative		ἀπολῠ́τρωσαι	ἀπολῠτρωσᾰ́σθω	ἀπολῠτρώσᾰσθον	ἀπολῠτρωσᾰ́σθων		ἀπολῠτρώσᾰσθε	ἀπολῠτρωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἀπελῠτρώθην	ἀπελῠτρώθης	ἀπελῠτρώθη	ἀπελῠτρώθητον	ἀπελῠτρωθήτην	ἀπελῠτρώθημεν	ἀπελῠτρώθητε	ἀπελῠτρώθησᾰν
	subjunctive	ἀπολῠτρωθῶ	ἀπολῠτρωθῇς	ἀπολῠτρωθῇ	ἀπολῠτρωθῆτον	ἀπολῠτρωθῆτον	ἀπολῠτρωθῶμεν	ἀπολῠτρωθῆτε	ἀπολῠτρωθῶσῐ(ν)
	optative	ἀπολῠτρωθείην	ἀπολῠτρωθείης	ἀπολῠτρωθείη	ἀπολῠτρωθεῖτον / ἀπολῠτρωθείητον	ἀπολῠτρωθείτην / ἀπολῠτρωθειήτην	ἀπολῠτρωθεῖμεν / ἀπολῠτρωθείημεν	ἀπολῠτρωθεῖτε / ἀπολῠτρωθείητε	ἀπολῠτρωθεῖεν / ἀπολῠτρωθείησᾰν
	imperative		ἀπολῠτρώθητῐ	ἀπολῠτρωθήτω	ἀπολῠτρώθητον	ἀπολῠτρωθήτων		ἀπολῠτρώθητε	ἀπολῠτρωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀπολῠτρῶσαι			ἀπολῠτρώσᾰσθαι		ἀπολῠτρωθῆναι
participle	m	ἀπολῠτρώσᾱς			ἀπολῠτρωσᾰ́μενος		ἀπολῠτρωθείς
	f	ἀπολῠτρώσᾱσᾰ			ἀπολῠτρωσᾰμένη		ἀπολῠτρωθεῖσᾰ
	n	ἀπολῠτρῶσᾰν			ἀπολῠτρωσᾰ́μενον		ἀπολῠτρωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀπολελῠ́τρωκᾰ, ἀπολελῠ́τρωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολελῠ́τρωκᾰ	ἀπολελῠ́τρωκᾰς	ἀπολελῠ́τρωκε(ν)	ἀπολελῠτρώκᾰτον	ἀπολελῠτρώκᾰτον	ἀπολελῠτρώκᾰμεν	ἀπολελῠτρώκᾰτε	ἀπολελῠτρώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπολελῠτρώκω	ἀπολελῠτρώκῃς	ἀπολελῠτρώκῃ	ἀπολελῠτρώκητον	ἀπολελῠτρώκητον	ἀπολελῠτρώκωμεν	ἀπολελῠτρώκητε	ἀπολελῠτρώκωσῐ(ν)
	optative	ἀπολελῠτρώκοιμῐ / ἀπολελῠτρωκοίην	ἀπολελῠτρώκοις / ἀπολελῠτρωκοίης	ἀπολελῠτρώκοι / ἀπολελῠτρωκοίη	ἀπολελῠτρώκοιτον	ἀπολελῠτρωκοίτην	ἀπολελῠτρώκοιμεν	ἀπολελῠτρώκοιτε	ἀπολελῠτρώκοιεν
	imperative		ἀπολελῠ́τρωκε	ἀπολελῠτρωκέτω	ἀπολελῠτρώκετον	ἀπολελῠτρωκέτων		ἀπολελῠτρώκετε	ἀπολελῠτρωκόντων
middle/ passive	indicative	ἀπολελῠ́τρωμαι	ἀπολελῠ́τρωσαι	ἀπολελῠ́τρωται	ἀπολελῠ́τρωσθον	ἀπολελῠ́τρωσθον	ἀπολελῠτρώμεθᾰ	ἀπολελῠ́τρωσθε	ἀπολελῠ́τρωνται
	subjunctive	ἀπολελῠτρωμένος ὦ	ἀπολελῠτρωμένος ᾖς	ἀπολελῠτρωμένος ᾖ	ἀπολελῠτρωμένω ἦτον	ἀπολελῠτρωμένω ἦτον	ἀπολελῠτρωμένοι ὦμεν	ἀπολελῠτρωμένοι ἦτε	ἀπολελῠτρωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπολελῠτρωμένος εἴην	ἀπολελῠτρωμένος εἴης	ἀπολελῠτρωμένος εἴη	ἀπολελῠτρωμένω εἴητον / εἶτον	ἀπολελῠτρωμένω εἰήτην / εἴτην	ἀπολελῠτρωμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἀπολελῠτρωμένοι εἴητε / εἶτε	ἀπολελῠτρωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ἀπολελῠ́τρωσο	ἀπολελῠτρώσθω	ἀπολελῠ́τρωσθον	ἀπολελῠτρώσθων		ἀπολελῠ́τρωσθε	ἀπολελῠτρώσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπολελῠτρωκέναι				ἀπολελῠτρῶσθαι
participle	m	ἀπολελῠτρωκώς				ἀπολελῠτρωμένος
	f	ἀπολελῠτρωκυῖᾰ				ἀπολελῠτρωμένη
	n	ἀπολελῠτρωκός				ἀπολελῠτρωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀπελελῠτρώκειν / ἀπελελῠτρώκη, ἀπελελῠτρώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπελελῠτρώκειν / ἀπελελῠτρώκη	ἀπελελῠτρώκεις / ἀπελελῠτρώκης	ἀπελελῠτρώκει(ν)	ἀπελελῠτρώκετον	ἀπελελῠτρωκέτην	ἀπελελῠτρώκεμεν	ἀπελελῠτρώκετε	ἀπελελῠτρώκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀπελελῠτρώμην	ἀπελελῠ́τρωσο	ἀπελελῠ́τρωτο	ἀπελελῠ́τρωσθον	ἀπελελῠτρώσθην	ἀπελελῠτρώμεθᾰ	ἀπελελῠ́τρωσθε	ἀπελελῠ́τρωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἀπολυτρόω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀπολυτρόω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀπολυτρόω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀπολυτρόω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)