ἀφαμαρτάνω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-) +‎ ἁμαρτάνω (hamartánō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰa.mar.tá.nɔː/ → /a.ɸa.marˈta.no/ → /a.fa.marˈta.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰa.mar.tá.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰa.marˈta.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸa.marˈta.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.fa.marˈta.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.fa.marˈta.no/

Verb

ἀφᾰμαρτάνω • (aphămartánō)

1. to miss the mark
2. to be deprived of

Conjugation

   Present: ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νω, ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νω	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεις	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νει	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νομεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νετε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νω	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νῃς	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νῃ	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νωμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νητε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιμῐ	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοις	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοι	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνοίτην	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιεν
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτᾰνε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνέτω	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνέτων		ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νετε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νομαι	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νῃ / ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νει	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεται	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνόμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεσθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νονται
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νωμαι	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νῃ	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νηται	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νησθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νησθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνώμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νησθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νωνται
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνοίμην	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιο	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιτο	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοισθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνοίσθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνοίμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοισθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νοιντο
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νου	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνέσθω	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνέσθων		ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεσθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νειν				ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νεσθαι
participle	m	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νων				ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνόμενος
	f	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νουσᾰ				ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνομένη
	n	ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰ́νον				ᾰ̓φᾰμᾰρτᾰνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾰ̓φημᾰ́ρτᾰνον, ᾰ̓φημᾰρτᾰνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓φημᾰ́ρτᾰνον	ᾰ̓φημᾰ́ρτᾰνες	ᾰ̓φημᾰ́ρτᾰνε(ν)	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νετον	ᾰ̓φημᾰρτᾰνέτην	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νομεν	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νετε	ᾰ̓φημᾰ́ρτᾰνον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓φημᾰρτᾰνόμην	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νου	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νετο	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νεσθον	ᾰ̓φημᾰρτᾰνέσθην	ᾰ̓φημᾰρτᾰνόμεθᾰ	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νεσθε	ᾰ̓φημᾰρτᾰ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓φᾰμᾰρτήσω, ᾰ̓φᾰμᾰρτήσομαι, ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσω	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσεις	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσει	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσομεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσετε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιμῐ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοις	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοι	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησοίτην	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιεν
middle	indicative	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσομαι	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσῃ / ᾰ̓φᾰμᾰρτήσει	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσεται	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησόμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσεσθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσονται
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτησοίμην	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιο	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιτο	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοισθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησοίσθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτησοίμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοισθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσοιντο
passive	indicative	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσομαι	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσῃ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσεται	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθησόμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσεσθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσονται
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθησοίμην	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσοιο	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσοιτο	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσοισθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθησοίσθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθησοίμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσοισθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓φᾰμᾰρτήσειν			ᾰ̓φᾰμᾰρτήσεσθαι		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσων			ᾰ̓φᾰμᾰρτησόμενος		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθησόμενος
	f	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσουσᾰ			ᾰ̓φᾰμᾰρτησομένη		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθησομένη
	n	ᾰ̓φᾰμᾰρτῆσον			ᾰ̓φᾰμᾰρτησόμενον		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓φήμᾰρτον, ᾰ̓φημᾰρτόμην, ᾰ̓φημᾰρτήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓φήμᾰρτον	ᾰ̓φήμᾰρτες	ᾰ̓φήμᾰρτε(ν)	ᾰ̓φημᾰ́ρτετον	ᾰ̓φημᾰρτέτην	ᾰ̓φημᾰ́ρτομεν	ᾰ̓φημᾰ́ρτετε	ᾰ̓φήμᾰρτον
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτω	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτῃς	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτῃ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτητον	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτητον	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωμεν	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτητε	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιμῐ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοις	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοι	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίτην	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιμεν	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιτε	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιεν
	imperative		ᾰ̓φᾰ́μᾰρτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτέτω	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτέτων		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτετε	ᾰ̓φᾰμᾰρτόντων
middle	indicative	ᾰ̓φημᾰρτόμην	ᾰ̓φημᾰ́ρτου	ᾰ̓φημᾰ́ρτετο	ᾰ̓φημᾰ́ρτεσθον	ᾰ̓φημᾰρτέσθην	ᾰ̓φημᾰρτόμεθᾰ	ᾰ̓φημᾰ́ρτεσθε	ᾰ̓φημᾰ́ρτοντο
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωμαι	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτῃ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτηται	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησθον	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτώμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησθε	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωνται
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίμην	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιο	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιτο	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοισθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίσθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοισθε	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιντο
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰρτοῦ	ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθω	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθων		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεσθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθων
passive	indicative	ᾰ̓φημᾰρτήθην	ᾰ̓φημᾰρτήθης	ᾰ̓φημᾰρτήθη	ᾰ̓φημᾰρτήθητον	ᾰ̓φημᾰρτηθήτην	ᾰ̓φημᾰρτήθημεν	ᾰ̓φημᾰρτήθητε	ᾰ̓φημᾰρτήθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῶ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῇς	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῇ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῶμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείην	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείης	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείη	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖτον / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείτην / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθειήτην	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖμεν / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείημεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖτε / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείητε	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖεν / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητῐ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήτω	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήτων		ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητε	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓φᾰμᾰρτεῖν			ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθαι		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆναι
participle	m	ᾰ̓φᾰμᾰρτών			ᾰ̓φᾰμᾰρτόμενος		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείς
	f	ᾰ̓φᾰμᾰρτοῦσᾰ			ᾰ̓φᾰμᾰρτομένη		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓φᾰμᾰρτόν			ᾰ̓φᾰμᾰρτόμενον		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓φᾰ́μᾰρτον, ᾰ̓φᾰμᾰρτόμην, ᾰ̓φᾰμᾰρτήθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓φᾰ́μᾰρτον	ᾰ̓φᾰ́μᾰρτες	ᾰ̓φᾰ́μᾰρτε(ν)	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτέτην	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτομεν	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτετε	ᾰ̓φᾰ́μᾰρτον
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτω, ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωμῐ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτῃς, ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτῃσθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτῃ, ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτῃσῐ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτητον	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτητον	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωμεν	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτητε	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιμῐ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοις / ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοισθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοι	ᾰ̓φᾰμᾰρτεῖτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτείτην	ᾰ̓φᾰμᾰρτεῖμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτεῖτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτεῖεν
	imperative		ᾰ̓φᾰ́μᾰρτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτέτω	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτετον	ᾰ̓φᾰμᾰρτέτων		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτετε	ᾰ̓φᾰμᾰρτόντων
middle	indicative	ᾰ̓φᾰμᾰρτόμην	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεο	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτετο	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτόμε(σ)θᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεσθε	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοντο
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωμαι	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτηαι	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτηται	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησθον	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτώμε(σ)θᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησθε	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτωνται
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίμην	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιο	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοιτο	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοισθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίσθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίμε(σ)θᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτοισθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτοίᾰτο
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεο	ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθω	ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθων		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτεσθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθων
passive	indicative	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθης	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθη	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήτην	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθημεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθησᾰν, ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτηθεν
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῶ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῇς	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῇ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῶμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείην	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείης	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείη	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖτον / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείτην / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθειήτην	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖμεν / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείημεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖτε / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείητε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθειεν / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητῐ	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήτω	ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήτων		ᾰ̓φᾰμᾰρτήθητε	ᾰ̓φᾰμᾰρτηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓φᾰμᾰρτεῖν / ᾰ̓φᾰμᾰρτέμεν(αι)			ᾰ̓φᾰμᾰρτέσθαι		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθῆναι / ᾰ̓φᾰμᾰρτηθήμεναι
participle	m	ᾰ̓φᾰμᾰρτών			ᾰ̓φᾰμᾰρτόμενος		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθείς
	f	ᾰ̓φᾰμᾰρτοῦσᾰ			ᾰ̓φᾰμᾰρτομένη		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓φᾰμᾰρτόν			ᾰ̓φᾰμᾰρτόμενον		ᾰ̓φᾰμᾰρτηθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀπήμβροτον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπήμβροτον	ἀπήμβροτες	ἀπήμβροτε(ν)	ἀπημβρότετον	ἀπημβροτέτην	ἀπημβρότομεν	ἀπημβρότετε	ἀπήμβροτον
	subjunctive	ἀπᾰμβρότω, ἀπᾰμβρότωμῐ	ἀπᾰμβρότῃς, ἀπᾰμβρότῃσθᾰ	ἀπᾰμβρότῃ, ἀπᾰμβρότῃσῐ	ἀπᾰμβρότητον	ἀπᾰμβρότητον	ἀπᾰμβρότωμεν	ἀπᾰμβρότητε	ἀπᾰμβρότωσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰμβρότοιμῐ	ἀπᾰμβρότοις / ἀπᾰμβρότοισθᾰ	ἀπᾰμβρότοι	ἀπᾰμβροτεῖτον	ἀπᾰμβροτείτην	ἀπᾰμβροτεῖμεν	ἀπᾰμβροτεῖτε	ἀπᾰμβροτεῖεν
	imperative		ἀπᾰ́μβροτε	ἀπᾰμβροτέτω	ἀπᾰμβρότετον	ἀπᾰμβροτέτων		ἀπᾰμβρότετε	ἀπᾰμβροτόντων
		active
infinitive		ἀπᾰμβροτεῖν / ἀπᾰμβροτέμεν(αι)
participle	m	ἀπᾰμβροτών
	f	ἀπᾰμβροτοῦσᾰ
	n	ἀπᾰμβροτόν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓φημᾰ́ρτησᾰ, ᾰ̓φημᾰρτησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓φημᾰ́ρτησᾰ	ᾰ̓φημᾰ́ρτησᾰς	ᾰ̓φημᾰ́ρτησε(ν)	ᾰ̓φημᾰρτήσᾰτον	ᾰ̓φημᾰρτησᾰ́την	ᾰ̓φημᾰρτήσᾰμεν	ᾰ̓φημᾰρτήσᾰτε	ᾰ̓φημᾰ́ρτησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσω	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσῃς	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσῃ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσητον	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσωμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσητε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιμῐ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσειᾰς / ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαις	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσειε(ν) / ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαι	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησαίτην	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιμεν	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσειᾰν / ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιεν
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́τω	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσᾰτον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́των		ᾰ̓φᾰμᾰρτήσᾰτε	ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓φημᾰρτησᾰ́μην	ᾰ̓φημᾰρτήσω	ᾰ̓φημᾰρτήσᾰτο	ᾰ̓φημᾰρτήσᾰσθον	ᾰ̓φημᾰρτησᾰ́σθην	ᾰ̓φημᾰρτησᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓φημᾰρτήσᾰσθε	ᾰ̓φημᾰρτήσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσωμαι	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσῃ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσηται	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσησθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσησθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησώμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσησθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσωνται
	optative	ᾰ̓φᾰμᾰρτησαίμην	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιο	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιτο	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαισθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησαίσθην	ᾰ̓φᾰμᾰρτησαίμεθᾰ	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαισθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσαιντο
	imperative		ᾰ̓φᾰμᾰ́ρτησαι	ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́σθω	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσᾰσθον	ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́σθων		ᾰ̓φᾰμᾰρτήσᾰσθε	ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓φᾰμᾰρτῆσαι			ᾰ̓φᾰμᾰρτήσᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσᾱς			ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́μενος
	f	ᾰ̓φᾰμᾰρτήσᾱσᾰ			ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰμένη
	n	ᾰ̓φᾰμᾰρτῆσᾰν			ᾰ̓φᾰμᾰρτησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἀφαμαρτάνω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀφαμαρτάνω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀφαμαρτάνω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀφαμαρτάνω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• ἀφαμαρτάνω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἀφαμαρτάνω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press