Dutch Etymology From Middle Dutch aensprēken. Equivalent to aan + spreken. Pronunciation IPA(key): /ˈaːnˌspreːkə(n)/ Audio:(file) Hyphenation: aan‧spre‧ken Verb aanspreken (transitive) to address (transitive) to accost (transitive) to appeal to, to be appealing to Conjugation More information Conjugation of (strong class 4, separable), infinitive ... Conjugation of aanspreken (strong class 4, separable) infinitive aanspreken past singular sprak aan past participle aangesproken infinitive aanspreken gerund aanspreken n main clause subordinate clause present tense past tense present tense past tense 1st person singular spreek aansprak aanaanspreekaansprak 2nd person sing. (jij) spreekt aan, spreek aan2sprak aanaanspreektaansprak 2nd person sing. (u) spreekt aansprak aanaanspreektaansprak 2nd person sing. (gij) spreekt aansprak aanaanspreektaansprak 3rd person singular spreekt aansprak aanaanspreektaansprak plural spreken aanspraken aanaansprekenaanspraken subjunctive sing.1 spreke aansprake aanaansprekeaansprake subjunctive plur.1 spreken aanspraken aanaansprekenaanspraken imperative sing. spreek aan imperative plur.1 spreekt aan participles aansprekendaangesproken 1) Archaic. 2) In case of inversion. Close Derived terms aanspraak aansprekelijk Anagrams spreken aanWikiwand - on Seamless Wikipedia browsing. On steroids.