brui

Esperanto

Etymology

From French bruit.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrui/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ui
• Hyphenation: bru‧i

Verb

brui (present bruas, past bruis, future bruos, conditional bruus, volitive bruu)

1. (intransitive) to make noise

Conjugation

Conjugation of brui

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		bruas		bruis		bruos
active participle		bruanta	bruantaj	bruinta	bruintaj	bruonta	bruontaj
	acc.	bruantan	bruantajn	bruintan	bruintajn	bruontan	bruontajn
nominal active participle		bruanto	bruantoj	bruinto	bruintoj	bruonto	bruontoj
	acc.	bruanton	bruantojn	bruinton	bruintojn	bruonton	bruontojn
adverbial active participle		bruante		bruinte		bruonte
		infinitive	brui	imperative	bruu	conditional	bruus

Derived terms

• bruado (“noise, clamor”)
• brufantomo (“poltergeist”)

French

Participle

brui (feminine bruie, masculine plural bruis, feminine plural bruies)

1. past participle of bruire