Top Qs
Timeline
Chat
Perspective

facinus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latin

Etymology

From Proto-Italic *fakinos. Related to faciō.

Pronunciation

Noun

facinus n (genitive facinoris); third declension

  1. deed, action, doing
    Synonyms: factum, rēs, gestum, āctiō, āctus
  2. (by extension) adventure, venture, undertaking
    Synonyms: commissum, coeptum, inceptum
  3. (especially) crime, wickedness, evil deed
    Synonyms: dēlīctum, peccātum, scelus, vitium, noxa, crīmen, culpa, iniūria, dēlinquentia, flāgitium, malum, commissum, maleficium
    Antonyms: bonum, rēctum, virtūs
    • 106 BCE – 43 BCE, Cicero, Cato Maior de Senectute 12.40:
      [] nūllum dēnique scelus, nūllum malum facinus esse, ad quod suscipiendum nōn libīdō voluptātis impelleret; [] .”
      “There is, in the end, no crime, no wicked deed, the pursuit of which would not be impelled by lust for sensual pleasure.”
      (Cicero’s character Cato the Elder quotes the Pythagorean philosopher Archytas of Tarentum.)

Declension

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

Derived terms

Descendants

  • Portuguese: facínora

References

  • facinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • facinus”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • facinus”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894), Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • monstrous: o facinus indignum! (Ter. Andr. 1. 1. 118)
    • to do a criminal deed: facinus facere, committere
    • to commit some blameworthy action: facinus, culpam in se admittere
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads