fendi

See also: féndì and fěndǐ

Esperanto

Etymology

From Italian fendere and French fendre, both from Latin findō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfendi/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -endi
• Hyphenation: fen‧di

Verb

fendi (present fendas, past fendis, future fendos, conditional fendus, volitive fendu)

1. to split

Conjugation

Conjugation of fendi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		fendas		fendis		fendos
active participle		fendanta	fendantaj	fendinta	fendintaj	fendonta	fendontaj
	acc.	fendantan	fendantajn	fendintan	fendintajn	fendontan	fendontajn
passive participle		fendata	fendataj	fendita	fenditaj	fendota	fendotaj
	acc.	fendatan	fendatajn	fenditan	fenditajn	fendotan	fendotajn
nominal active participle		fendanto	fendantoj	fendinto	fendintoj	fendonto	fendontoj
	acc.	fendanton	fendantojn	fendinton	fendintojn	fendonton	fendontojn
nominal passive participle		fendato	fendatoj	fendito	fenditoj	fendoto	fendotoj
	acc.	fendaton	fendatojn	fenditon	fenditojn	fendoton	fendotojn
adverbial active participle		fendante		fendinte		fendonte
adverbial passive participle		fendate		fendite		fendote
		infinitive	fendi	imperative	fendu	conditional	fendus

Derived terms

• fendiĝi
• fendo

See also

• kraki

Galician

Verb

fendi

1. (reintegrationist norm) first-person singular preterite indicative of fender

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɛn.di/
• Rhymes: -ɛndi
• Hyphenation: fèn‧di

Verb

fendi

1. inflection of fendere:
   1. second-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Portuguese

Verb

fendi

1. first-person singular preterite indicative of fender