feuch

Irish

Verb

feuch (present analytic feuchann, future analytic feuchfaidh, verbal noun feuchaint, past participle feuchta)

1. dated spelling of féach

Conjugation

Conjugation of feuch (first conjugation – A)

verbal noun	feuchaint
past participle	feuchta
tense	singular			plural			relative	autonomous
	first	second	third	first	second	third
indicative
present	feuchaim	feuchann tú; feuchair†	feuchann sé, sí	feuchaimid	feuchann sibh	feuchann siad; feuchaid†	a fheuchann; a fheuchas / a bhfeuchann*	feuchtar
past	d'fheuch mé; d'fheuchas / fheuch mé‡; fheuchas‡	d'fheuch tú; d'fheuchais / fheuch tú; fheuchais‡	d'fheuch sé, sí / fheuch sé, sí‡	d'fheuchamar; d'fheuch muid / fheuchamar; fheuch muid‡	d'fheuch sibh; d'fheuchabhair / fheuch sibh; fheuchabhair‡	d'fheuch siad; d'fheuchadar / fheuch siad; fheuchadar‡	a d'fheuch / ar fheuch*	feuchadh
past habitual	d'fheuchainn / fheuchainn‡; bhfeuchainn‡‡	d'fheuchtá / fheuchtá‡; bhfeuchtᇇ	d'fheuchadh sé, sí / fheuchadh sé, sí‡; bhfeuchadh sé, s퇇	d'fheuchaimis; d'fheuchadh muid / fheuchaimis; fheuchadh muid‡; bhfeuchaimis‡‡; bhfeuchadh muid‡‡	d'fheuchadh sibh / fheuchadh sibh‡; bhfeuchadh sibh‡‡	d'fheuchaidís; d'fheuchadh siad / fheuchaidís; fheuchadh siad‡; bhfeuchaidís‡‡; bhfeuchadh siad‡‡	a d'fheuchadh / a bhfeuchadh*	d'fheuchtaí / fheuchtaí‡; bhfeuchta퇇
future	feuchfaidh mé; feuchfad	feuchfaidh tú; feuchfair†	feuchfaidh sé, sí	feuchfaimid; feuchfaidh muid	feuchfaidh sibh	feuchfaidh siad; feuchfaid†	a fheuchfaidh; a fheuchfas / a bhfeuchfaidh*	feuchfar
conditional	d'fheuchfainn / fheuchfainn‡; bhfeuchfainn‡‡	d'fheuchfá / fheuchfá‡; bhfeuchfᇇ	d'fheuchfadh sé, sí / fheuchfadh sé, sí‡; bhfeuchfadh sé, s퇇	d'fheuchfaimis; d'fheuchfadh muid / fheuchfaimis‡; fheuchfadh muid‡; bhfeuchfaimis‡‡; bhfeuchfadh muid‡‡	d'fheuchfadh sibh / fheuchfadh sibh‡; bhfeuchfadh sibh‡‡	d'fheuchfaidís; d'fheuchfadh siad / fheuchfaidís‡; fheuchfadh siad‡; bhfeuchfaidís‡‡; bhfeuchfadh siad‡‡	a d'fheuchfadh / a bhfeuchfadh*	d'fheuchfaí / fheuchfaí‡; bhfeuchfa퇇
subjunctive
present	go bhfeucha mé; go bhfeuchad†	go bhfeucha tú; go bhfeuchair†	go bhfeucha sé, sí	go bhfeuchaimid; go bhfeucha muid	go bhfeucha sibh	go bhfeucha siad; go bhfeuchaid†	—	go bhfeuchtar
past	dá bhfeuchainn	dá bhfeuchtá	dá bhfeuchadh sé, sí	dá bhfeuchaimis; dá bhfeuchadh muid	dá bhfeuchadh sibh	dá bhfeuchaidís; dá bhfeuchadh siad	—	dá bhfeuchtaí
imperative
–	feuchaim	feuch	feuchadh sé, sí	feuchaimis	feuchaigí; feuchaidh†	feuchaidís	—	feuchtar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of feuch

radical	lenition	eclipsis
feuch	fheuch	bhfeuch

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Scots

Etymology

Onomatopoeic or imitative. Origins are uncertain and may reflect multiple, independent etymologies. Scottish National Dictionary suggests that the "beat" senses may be influenced by fauch "to claw; to toil". Attested in various senses since the mid 1700s.

Pronunciation

• IPA^(key): /fjuːx/

Verb

feuch (third-person singular simple present feuchs, present participle feuchin, simple past and past participle feuched)

1. To smoke (tobacco, etc.)
2. To beat soundly; to work energetically

Noun

feuch (plural feuchs)

1. A smoke; a puff (on a pipe, etc.)
2. A strike; a blow
3. A state of excitement or fury; an uproar

Interjection

feuch

1. Indication of impatience or disgust

References

• “feuch”, in The Dictionary of the Scots Language, Edinburgh: Scottish Language Dictionaries, 2004–present, →OCLC.

Scottish Gaelic

Etymology

From Middle Irish féchaid, fégaid, apparently from Old Irish do·éccai, but with difficulties regarding the second consonant.

Verb

feuch (past dh'fheuch, future feuchaidh, verbal noun feuchainn, past participle feuchte)

1. try, attempt
2. try out, test, check, see