gefluit

Dutch

Etymology

From ge- +‎ fluiten (“to flute, whistle, warble”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -œy̯t
• Hyphenation: ge‧fluit

Noun

gefluit n (uncountable, no diminutive)

1. a whistling
2. a warbling

Synonyms

• fluiten n (=verb)

Related terms

• fluiter m
• fluitketel m
• fluitspel m
• gedruis n
• gefloten (past participle)
• geruis n
• gesuis n