halveren

Dutch

Etymology

From earlier halveeren, halvéren, an augmented form of Middle Dutch halven (“to halve”), equivalent to half +‎ -eren. Compare similarly formed Middle High German halbieren (> modern German halbieren), from earlier Middle High German halben, helben (“to halve”), and Middle Low German halvêren (> modern German Low German halberen).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɦɑlˈveː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: hal‧ve‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

halveren

1. (transitive) to halve, to divide by two
2. (transitive) to halve, to divide (e.g. by cutting) in two

Conjugation

Conjugation of halveren (weak)
infinitive	halveren
past singular	halveerde
past participle	gehalveerd
infinitive	halveren
gerund	halveren n
	present tense	past tense
1st person singular	halveer	halveerde
2nd person sing. (jij)	halveert, halveer2	halveerde
2nd person sing. (u)	halveert	halveerde
2nd person sing. (gij)	halveert	halveerde
3rd person singular	halveert	halveerde
plural	halveren	halveerden
subjunctive sing.1	halvere	halveerde
subjunctive plur.1	halveren	halveerden
imperative sing.	halveer
imperative plur.1	halveert
participles	halverend	gehalveerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• halvering