kutyái

Hungarian

Etymology

kutya +‎ -i (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkucaːji]
• Hyphenation: ku‧tyái

Noun

kutyái

1. third-person singular multiple-possession possessive of kutya

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)

	singular	plural
nominative	—	kutyái
accusative	—	kutyáit
dative	—	kutyáinak
instrumental	—	kutyáival
causal-final	—	kutyáiért
translative	—	kutyáivá
terminative	—	kutyáiig
essive-formal	—	kutyáiként
essive-modal	—	kutyáiul
inessive	—	kutyáiban
superessive	—	kutyáin
adessive	—	kutyáinál
illative	—	kutyáiba
sublative	—	kutyáira
allative	—	kutyáihoz
elative	—	kutyáiból
delative	—	kutyáiról
ablative	—	kutyáitól
non-attributive possessive – singular	—	kutyáié
non-attributive possessive – plural	—	kutyáiéi