kveða

See also: kveda

Icelandic

Etymology

From Old Norse kveða, from Proto-Germanic *kweþaną, from Proto-Indo-European *gʷet-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰvɛːða/

  Rhymes: -ɛːða

Verb

kveða (strong verb, third-person singular past indicative kvað, third-person plural past indicative kváðu, supine kveðið)

1. to say

   Synonym: segja

2. to recite, to sing, to chant

   Synonym: syngja

3. to compose, to write (a verse or song)

   Synonym: yrkja

Conjugation

kveða – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að kveða
supine sagnbót		kveðið
present participle lýsingarháttur nútíðar		kveðandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	kveð	kvað		kveði	kvæði
	þú	kveður	kvaðst		kveðir	kvæðir
	hann, hún, það	kveður	kvað		kveði	kvæði
plural	við	kveðum	kváðum		kveðum	kvæðum
	þið	kveðið	kváðuð		kveðið	kvæðuð
	þeir, þær, þau	kveða	kváðu		kveði	kvæðu
		imperative boðháttur
singular	þú	kveð (þú), kveddu
plural	þið	kveðið (þið), kveðiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kveðast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að kveðast
supine sagnbót		kveðist
present participle lýsingarháttur nútíðar		kveðandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	kveðst	kvaðst		kveðist	kvæðist
	þú	kveðst	kvaðst		kveðist	kvæðist
	hann, hún, það	kveðst	kvaðst		kveðist	kvæðist
plural	við	kveðumst	kváðumst		kveðumst	kvæðumst
	þið	kveðist	kváðust		kveðist	kvæðust
	þeir, þær, þau	kveðast	kváðust		kveðist	kvæðust
		imperative boðháttur
singular	þú	kveðst (þú), kveðstu
plural	þið	kveðist (þið), kveðisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kveðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kveðinn	kveðin	kveðið	kveðnir	kveðnar	kveðin
accusative (þolfall)	kveðinn	kveðna	kveðið	kveðna	kveðnar	kveðin
dative (þágufall)	kveðnum	kveðinni	kveðnu	kveðnum	kveðnum	kveðnum
genitive (eignarfall)	kveðins	kveðinnar	kveðins	kveðinna	kveðinna	kveðinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kveðni	kveðna	kveðna	kveðnu	kveðnu	kveðnu
accusative (þolfall)	kveðna	kveðnu	kveðna	kveðnu	kveðnu	kveðnu
dative (þágufall)	kveðna	kveðnu	kveðna	kveðnu	kveðnu	kveðnu
genitive (eignarfall)	kveðna	kveðnu	kveðna	kveðnu	kveðnu	kveðnu

Derived terms

• kveða við (“to resound”)
• kveða upp dóm (“to pass sentence”)
• ákveða (“to decide”)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *kweþaną (“to say”), from Proto-Indo-European *gʷet- (“to say, speak”).

Verb

kveða (singular past indicative kvað, plural past indicative kváðu, past participle kveðinn)

1. to say
2. to utter
3. to recite

Conjugation

Conjugation of kveða — active (strong class 5)

infinitive	kveða
present participle	kveðandi
past participle	kveðinn
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	kveð	kvað		kveða	kvæða
2nd person singular	kveðr	kvazt		kveðir	kvæðir
3rd person singular	kveðr	kvað		kveði	kvæði
1st person plural	kveðum	kváðum		kveðim	kvæðim
2nd person plural	kveðið	kváðuð		kveðið	kvæðið
3rd person plural	kveða	kváðu		kveði	kvæði
imperative	present
2nd person singular	kveð
1st person plural	kveðum
2nd person plural	kveðið

Conjugation of kveða — mediopassive (strong class 5)

infinitive	kveðask
present participle	kveðandisk
past participle	kveðizk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	kveðumk	kváðumk		kveðumk	kvæðumk
2nd person singular	kvezk	kvazk		kveðisk	kvæðisk
3rd person singular	kvezk	kvazk		kveðisk	kvæðisk
1st person plural	kveðumsk	kváðumsk		kveðimsk	kvæðimsk
2nd person plural	kveðizk	kváðuzk		kveðizk	kvæðizk
3rd person plural	kveðask	kváðusk		kveðisk	kvæðisk
imperative	present
2nd person singular	kvezk
1st person plural	kveðumsk
2nd person plural	kveðizk

Derived terms

• kveðandi f

Related terms

• kveðja (“a greeting, welcome, salutation”, noun)
• kveðja (“to call on, summon; to welcome”, verb)
• kviða (“a ballad, narrative poem”)
• kviðja (“to banish, to forbid”)
• kviðjan (“banishment, a ban”)
• kviðlingr (“ditty”)
• kviðr (“verdict; inquest, jury; saying, word”)
• kvæði (“a poem, song”)

Descendants

• Icelandic: kveða
• Faroese: kvøða
• Norwegian Nynorsk: kveda
• Old Swedish: kvæþa
  • Swedish: kväda
• Danish: kvæde
  • Norwegian Bokmål: kvede

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910), “kveða”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 252; also available at the Internet Archive