lunda

See also: Lunda and -lunda

Cebuano

Etymology

From Jes Tirol's "Kapulongnan".

Noun

lunda

1. (obsolete) a message

Verb

lunda

1. (obsolete) to send a message

Icelandic

Etymology 1

Verb

lunda (weak verb, third-person singular past indicative lundaði, supine lundað)

1. to hunt puffins

Conjugation

lunda – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að lunda
supine sagnbót		lundað
present participle lýsingarháttur nútíðar		lundandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	lunda	lundaði		lundi	lundaði
	þú	lundar	lundaðir		lundir	lundaðir
	hann, hún, það	lundar	lundaði		lundi	lundaði
plural	við	lundum	lunduðum		lundum	lunduðum
	þið	lundið	lunduðuð		lundið	lunduðuð
	þeir, þær, þau	lunda	lunduðu		lundi	lunduðu
		imperative boðháttur
singular	þú	lunda (þú), lundaðu
plural	þið	lundið (þið), lundiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lundast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að lundast
supine sagnbót		lundast
present participle lýsingarháttur nútíðar		lundandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	lundast	lundaðist		lundist	lundaðist
	þú	lundast	lundaðist		lundist	lundaðist
	hann, hún, það	lundast	lundaðist		lundist	lundaðist
plural	við	lundumst	lunduðumst		lundumst	lunduðumst
	þið	lundist	lunduðust		lundist	lunduðust
	þeir, þær, þau	lundast	lunduðust		lundist	lunduðust
		imperative boðháttur
singular	þú	lundast (þú), lundastu
plural	þið	lundist (þið), lundisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lundaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lundaður	lunduð	lundað	lundaðir	lundaðar	lunduð
accusative (þolfall)	lundaðan	lundaða	lundað	lundaða	lundaðar	lunduð
dative (þágufall)	lunduðum	lundaðri	lunduðu	lunduðum	lunduðum	lunduðum
genitive (eignarfall)	lundaðs	lundaðrar	lundaðs	lundaðra	lundaðra	lundaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lundaði	lundaða	lundaða	lunduðu	lunduðu	lunduðu
accusative (þolfall)	lundaða	lunduðu	lundaða	lunduðu	lunduðu	lunduðu
dative (þágufall)	lundaða	lunduðu	lundaða	lunduðu	lunduðu	lunduðu
genitive (eignarfall)	lundaða	lunduðu	lundaða	lunduðu	lunduðu	lunduðu

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

lunda m

1. indefinite accusative singular of lundi
2. indefinite dative singular of lundi
3. indefinite genitive singular of lundi
4. indefinite accusative plural of lundi
5. indefinite genitive plural of lundi