malabrupta

Esperanto

Etymology

From mal- +‎ abrupta.

Pronunciation

• IPA^(key): /malaˈbrupta/
• Rhymes: -upta
• Hyphenation: ma‧la‧brup‧ta

Adjective

malabrupta (accusative singular malabruptan, plural malabruptaj, accusative plural malabruptajn)

1. gradual

   La vizitanto estas tiel kondukata, per malabrupta ŝanĝo, de la urbo al la naturo, de la arkitektaĵo al la verdaĵo. (S. Bernard and A. Remond, “Ni vizitu Parizon”)

   The visitor is thus led, by a gradual transformation, from the urban to the natural, from architecture to verdure.