náireach

See also: nàireach

Irish

Etymology

From Old Irish náirech (“diffident, shy; modest”). By surface analysis, nàire (“shame”) +‎ -ach.

Pronunciation

• (Munster, Connacht) IPA^(key): /ˈn̪ˠɑːɾʲəx/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈn̪ˠæːɾʲa(h)/

Adjective

náireach (genitive singular masculine náirigh, genitive singular feminine náirí, plural náireacha, comparative náirí)

1. shameful

   Synonym: náiriúil

2. susceptible to shame, bashful, modest, diffident

   Synonym: náiriúil

Declension

Declension of náireach

Positive	singular		plural
	masculine	feminine	strong noun	weak noun
nominative	náireach	náireach	náireacha
vocative	náirigh		náireacha
genitive		náirí	náireacha	náireach
dative	náireach	náireach; náirigh (archaic)	náireacha
Comparative	níos náirí
Superlative	is náirí

Derived terms

• náireachán m (“bashful, diffident, person”)

Related terms

• náireacht f, náirí f, náiríocht f
• náirigh (“shame”, transitive verb)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977), “náireach”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “náirech”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• de Bhaldraithe, Tomás (1959), “náireach”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “náireach”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025