rigli

Esperanto

Etymology

Borrowed from German Riegel (“bolt”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈriɡli/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɡli
• Hyphenation: ri‧gli

Verb

rigli (present riglas, past riglis, future riglos, conditional riglus, volitive riglu)

1. (transitive) To secure a door by locking or barring it.

Conjugation

Conjugation of rigli

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		riglas		riglis		riglos
active participle		riglanta	riglantaj	riglinta	riglintaj	riglonta	riglontaj
	acc.	riglantan	riglantajn	riglintan	riglintajn	riglontan	riglontajn
passive participle		riglata	riglataj	riglita	riglitaj	riglota	riglotaj
	acc.	riglatan	riglatajn	riglitan	riglitajn	riglotan	riglotajn
nominal active participle		riglanto	riglantoj	riglinto	riglintoj	riglonto	riglontoj
	acc.	riglanton	riglantojn	riglinton	riglintojn	riglonton	riglontojn
nominal passive participle		riglato	riglatoj	riglito	riglitoj	rigloto	riglotoj
	acc.	riglaton	riglatojn	rigliton	riglitojn	rigloton	riglotojn
adverbial active participle		riglante		riglinte		riglonte
adverbial passive participle		riglate		riglite		riglote
		infinitive	rigli	imperative	riglu	conditional	riglus

Derived terms

• malrigli
• riglado
• riglilo