skaða

See also: skada and skaþa

Icelandic

Etymology

From Old Norse skaða, from Proto-Germanic *skaþōną (“to injure”). Cognate with English scathe and German schaden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskaːða/
• Rhymes: -aːða

Verb

skaða (weak verb, third-person singular past indicative skaðaði, supine skaðað)

1. to harm, to damage [with accusative]

   Synonyms: skemma, laska, skadda

2. to injure, to hurt [with accusative]

   Synonym: meiða

Conjugation

skaða – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að skaða
supine sagnbót		skaðað
present participle lýsingarháttur nútíðar		skaðandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	skaða	skaðaði		skaði	skaðaði
	þú	skaðar	skaðaðir		skaðir	skaðaðir
	hann, hún, það	skaðar	skaðaði		skaði	skaðaði
plural	við	sköðum	sköðuðum		sköðum	sköðuðum
	þið	skaðið	sköðuðuð		skaðið	sköðuðuð
	þeir, þær, þau	skaða	sköðuðu		skaði	sköðuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	skaða (þú), skaðaðu
plural	þið	skaðið (þið), skaðiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skaðast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að skaðast
supine sagnbót		skaðast
present participle lýsingarháttur nútíðar		skaðandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	skaðast	skaðaðist		skaðist	skaðaðist
	þú	skaðast	skaðaðist		skaðist	skaðaðist
	hann, hún, það	skaðast	skaðaðist		skaðist	skaðaðist
plural	við	sköðumst	sköðuðumst		sköðumst	sköðuðumst
	þið	skaðist	sköðuðust		skaðist	sköðuðust
	þeir, þær, þau	skaðast	sköðuðust		skaðist	sköðuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	skaðast (þú), skaðastu
plural	þið	skaðist (þið), skaðisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skaðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skaðaður	sköðuð	skaðað	skaðaðir	skaðaðar	sköðuð
accusative (þolfall)	skaðaðan	skaðaða	skaðað	skaðaða	skaðaðar	sköðuð
dative (þágufall)	sköðuðum	skaðaðri	sköðuðu	sköðuðum	sköðuðum	sköðuðum
genitive (eignarfall)	skaðaðs	skaðaðrar	skaðaðs	skaðaðra	skaðaðra	skaðaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skaðaði	skaðaða	skaðaða	sköðuðu	sköðuðu	sköðuðu
accusative (þolfall)	skaðaða	sköðuðu	skaðaða	sköðuðu	sköðuðu	sköðuðu
dative (þágufall)	skaðaða	sköðuðu	skaðaða	sköðuðu	sköðuðu	sköðuðu
genitive (eignarfall)	skaðaða	sköðuðu	skaðaða	sköðuðu	sköðuðu	sköðuðu

Related terms

• skaði (“damage, loss; hurt, injury”)