srala

See also: srała

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈsrala]

Participle

srala

1. inflection of srát:
   1. feminine singular past active participle
   2. neuter plural past active participle

Polish

Etymology

From srać +‎ -ala.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Eastern Kraków) IPA^(key): [ˈsra.la]

Noun

srala m animal

1. (Eastern Kraków, Gmina Stopnica) synonym of złe (“evil spirit”)

   Srala mnie w błoto wraził. ― A devil threw me into mud.

Further reading

• Hieronim Łopaciński (1892), “srala”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 250