winterhaven

See also: Winterhaven and Winter Haven

Dutch

Etymology

Compound of winter +‎ haven. First attested in the 18th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɪn.tərˌɦaː.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: win‧ter‧ha‧ven

Noun

winterhaven f (plural winterhavens, no diminutive)

1. winter harbour (harbour where ships can safely spend the winter)

   Veel schepen zochten bescherming in de winterhaven tijdens de koude maanden. ― Many ships sought shelter in the winter harbour during the cold months.

   De winterhaven bood een veilige plek tegen ijzige winden. ― The winter harbour provided a safe spot against icy winds.

   Kapiteins waren dankbaar voor de faciliteiten van de winterhaven. ― Captains were grateful for the facilities of the winter harbour.

Descendants

• Afrikaans: winterhawe