Jugoslavaj Partizanoj
From Wikipedia, the free encyclopedia
La Jugoslavaj Partizanoj (en serb-kroata, makedona, slovena: Partizani, Партизани),[1] aŭ Naciliberiga Armeo (en serb-kroata: Narodnooslobodilačka vojska (NOV), Народноослободилачка војска (НОВ); makedona: Народноослободителна војска (НОВ); slovena: Narodnoosvobodilna vojska (NOV)), oficiale la Naciliberiga Armeo kaj Partizanaj Taĉmentoj de Jugoslavio (en serb-kroata: Narodnooslobodilačka vojska i partizanski odredi Jugoslavije (NOV i POJ), Народноослободилачка војска и партизански одреди Југославије (НОВ и ПОЈ); makedona: Народноослободителна војска и партизански одреди на Југославија (НОВ и ПОЈ); slovena: Narodnoosvobodilna vojska in partizanski odredi Jugoslavije (NOV in POJ)),[2] estis la rezistada movado, ĉefe de komunistoj, kontraŭ la ŝtatoj de la Akso (ĉefe Nazia Germanio) en okupaciita Jugoslavio dum la Dua Mondmilito.
Jugoslavaj Partizanoj | |||||
---|---|---|---|---|---|
rezisto • gerila organizaĵo | |||||
Komenco | 22-a de junio 1941 vd | ||||
Fino | 1-a de marto 1945 vd | ||||
Poste | Jugoslava Popola Armeo vd | ||||
Lando(j) | Jugoslavio vd | ||||
Ideologio |
kontraŭfaŝismo • Marksismo-leninismo • jugoslavismo | ||||
| |||||
Ĝi estis konsiderata la plej efika en Eŭropo el la kontraŭ-Aksaj rezistomovadoj dum la Dua Mondmilito, ofte kompare kun la Pola Rezistomovado, kvankam tiu lasta estis ĉefe ne-komunisma sendependa movado.[3][4] La Jugoslava Rezistomovado estis estrita de la Komunisma Partio de Jugoslavio[5] dum la Dua Mondmilito. Ties komandanto estis la marŝalo Josip Broz Tito.