Kozákov

	Kozákov
	monto
	Vido al Kozákov el Klokoĉaj rokoj
	Oficiala nomo: Kozákov
Lando	Ĉeĥio
Regiono	Regiono Liberec
Distrikto	Distrikto Semily
Historia regiono	Bohemio
Montaro	Ješ.-kozák. montodorso
Akvejo	Jizera, Chuchelský potok, Libuňka, Stebenka
Situo	Kozákov
- alteco	744 m s. m.
- koordinatoj	50° 35′ 38″ N 15° 15′ 48″ O (mapo)
Geologia konsisto	bazalto, metafiro, grejso
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
	Situo enkadre de Ĉeĥio Situo enkadre de Ĉeĥio
	Vikimedia Komunejo: Kozákov
	Portalo pri Geografio
	trovejo de duonjuveloj

Tiu ĉi artikolo temas pri monto. Pri vilaĝo temas artikolo Kozákov (Radostná pod Kozákovem).

Rapidaj faktoj Lando, Regiono ...

Fermi

Kozákov (744 m s. m.) estas la plej alta monto de Kozákova montodorso kaj Bohemia paradizo. La montopinto estis jam ekde la praepoko elserĉata kiel trovejo de multekostaj ŝtonoj, el kiuj praepokaj ĉasistoj produktis simplajn ilojn. En kavaĵoj de la mineralo kristaliĝis globformaj plenigaĵoj de agato, jaspiso, ametisto, kristalo, fumkvarco kaj pluaj duonjuveloj. La ĉi tieaj trovejoj estis uzitaj en mezepoko por ornamado de temploj. Kozákov estas ankaŭ elserĉata loko por glisparaŝutado.

En mezepoko flagris sur Kozákov signalaj fajroj. Pli poste ĉi tie amasiĝis milaj tendaroj de popolo.

Ekde la jaro 1985 la sudokcidenta parto de Kozákov kun areo 162,83 hektaroj estas protektata kiel nacia natura memorindaĵo Kozákov.

Drábovna – en rokŝtonego estas supre elhakita ĉambreto, kiu verŝajne antaŭe servis kiel anoncejo.
Babí jeskyně kaj Kudrnáčova pec – pseŭdokarstaj kavernoj, en kiuj estis trovitaj spuroj post praepoka loĝigo.
Luna valo (Proskalí) – romantika valo kun ravina eligo, rokoj kaj rokformacioj
Ĝoja fontejo kun kapeleto el la jaro 1841. Antaŭe el la fontejo oni provizis helpe de ŝafofrapa pumpilo kabanon de Riegr per akvo. La ŝafofrapa pumpilo estas nun en muzeo de tekniko en Loukov.

Per aŭtomobilo eblas sur firmigita ŝoseo suprenveturi rekte al montopinto mem, kie estas parkmejo. Trans la montopinto kondukas turismaj markoj ruĝa kaj verda, komenciĝas ĉi tie flava kaj blua, kiuj de ĉi tie kondukas okcidenten.