Manuskripto Beza
From Wikipedia, the free encyclopedia
La manuskripto Beza aŭ Kodekso Beza (latine, Codex Bezae Cantabrigensis) (Gregory-Aland n. D aŭ 05) aŭ Kembriĝa kodekso Beza, estas grava pergamena kodekso de la Nova Testamento datebla ĉe 380-420 (laŭ aliaj, iom pli malfrue, nome ĉe la 5-a kaj 6-a jarcentoj). Latinlingve kaj greklingve skribite sur pergamena materio, ĝi sin prezentas kun la unciala (majusklaj) skribmaniero kaj enhavas, fragmente, la kvar vangeliojn, la Agojn de la Apostoloj, kaj la 3-an epistolon de Johano.
MANUSKRIPTOJ DE LA NOVA TESTAMENTO | |
PERGAMENAJ MANUSKRIPTOJ | |
“KODEKSO BEZA” | |
numero kaj simbolo = 05 aŭ Dea | |
kategorio = IV | |
tekstoj = la kvar Evangelioj, la Agoj de la Apostoloj jah la tri-a epistolo de Johano | |
datado = 4-a aŭ 5-a aŭ 6-a jarcentoj | |
tipo = uncialo (aleksandria skribformo) | |
nomo = Beza | |
lingvo = greka kaj latina (Kodekso diglota) | |
malkovro = monaĥejo de Sankta Ireneo en Liono | |
konvervata = Kemgriĝa universitato | |
folioj = 406 folioj, kiuj origine estis 534 | |
dimensioj = 26 26 x 21.5 cm | |
mano = almenaŭ naŭ | |
noto = agrafaĵo kaj variantoj kun skolioj |