Nagarĝuno
From Wikipedia, the free encyclopedia
Nagarĝuno (Devanāgarī: नागार्जुन; ĉ. 150 - 250)[1] estas unu el la plej gravaj budhismaj filozofoj,[2][3][4] kaj estas konsiderita la iniciatinto de la skolo Madhyamaka, aŭ skolo de la Meza Vojo —unu el la skoloj de Mahajana budhismo—,[2][4] kune kun sia disĉiplo Arjadevo.
Rapidaj faktoj Informoj ...
Nagarĝuno | |
| |
Sanskrite: | नागार्जुन (Nāgārjuna) |
Japane: | 龍樹 (Ryūju) |
Tibete: | ཀླུ་སྒྲུབ klu sgrub |
Informoj | |
---|---|
Skolo: | Madhyamaka |
Disĉiploj: | Arjadevo |
Verkoj: | Mūlamadhyamakakārikā |
Varno: | Bramano |
Fermi
Al Nagarĝuno estas ankaŭ atribuita la ellaboro de la filozofio de la sutroj de la perfekteco de saĝo. Laŭ tradicio, li estis la ĉefbikŝuo kaj rektoro de la bikŝuejego Nalando.[5][6]