Stigmo

La stigmo estas la supra parto de pistilo de la karpelo de floro. Ĝi estas plej ofte humida kaj glua, sed ankaŭ povas esti seka“ ofte papiloza kaj havas la celo kapti polenojn.[1][2][3]

Nedividita stigmo estas nomata kapa aŭ fadena. SE la stigmo estas dividita aŭ plurdividita, ĝi nomiĝis plurloba (ekzemple ĉe Brasikacoj) aŭ plufenda (ekzemple ĉe Krokusoj kaj Kampanulacoj) . Se la dividado estas ĝis al la pistilo, se ĉeestas pluraj stigmoj. Se ne estas stigmo, tiam la stigmo estas sidanta (ekzemple ĉe papavo). Malofte la stigmoj estas kaŝitaj ĉe la fino de la stigmo; tuba, (tubaj stigmoj; Paulownia).[4] La stigmoj ankaŭ povas esti disbranĉitaj; ekzemple ĉe kelkaj Begonioj aŭ plumaj; ekzemple ĉe rizo, kaj povas esti funeloformaj; kiel ĉe Crocus sativus.

Se sidas pluraj stigmoj (ofte brile) kunigitaj, oni nomas tion stigmodiskon, ekzemple ĉe papavo aŭ nimfeacoj.

En kelkaj familioj de la lamiacoj ekzistas tuŝsensivaj stigmoj. Ili fermiĝas per tuŝo.[5][6][7]

Malofta formo estas la hiperstigmo de tre malmultaj specioj (ekzemple Tambourissa religiosa). Ĉi tie la polenigado ne okazas direkte sur la stigmo, sed sur antaŭe staranta, ŝlima „buŝo“ de la malvastiganta petaloj, kiuj komplete kovras la karpelojn.[8]

• 
  nodoforema stigno kun polenoj de lilio
• 
  knodoforma stigno de Clematis montana wilsonii
• 
  nodoforma stigno de Anemone nemorosa
• 
  stigna disko de papavo
• 
  stigno de sukeromaizo
• 
  plumhara stigno de rekta aveno
• 
  loba kaj malmola stigno de tulIpO
• 
  liniforma stigno de legomkukurbo
• 
  diskoforma stigno de la pasifloro
• 
  stigmo ĉe Hibisko
• 
  stigmo ĉe pruno
• 
  liniforma stigno de Crateva religiosa
• 
  pluimharige stempel van ruige veldbies
• 
  lobaj stigmo de oficina taraksako
• 
  plumharaj instigmoj de geumo
• 
  diskoformaj stigmoj de rabarbo